Sunday, December 9, 2007

Γράμματα και στοιχεία



Σίγουρα γράφετε. Με τι γράφετε; Οπωσδήποτε με υπολογιστή (αλλιώς δεν θα ήσασταν εδώ). Αλλά και με το χέρι; Σε τι ποσοστό; (Εγώ αν γράψω πάνω από μία σελίδα με το χέρι, παθαίνω κράμπα).

Πώς φτάσατε στον υπολογιστή – απευθείας, ή μέσω γραφομηχανής; (όπως εγώ). Γράφετε με τυφλό σύστημα ή κοιτάτε το πληκτρολόγιο; Χτυπάτε με όλα τα δάχτυλα ή κυνηγάτε τα γράμματα με τους δείκτες;

Στο πρόγραμμα επεξεργασίας κειμένων (κατά 90% θα είναι Word) τι γραμματοσειρά έχετε για βασική (default); Τα αρχικά προτεινόμενα Times New Roman – ή κάποια άλλη;


Οι γραμματοσειρές (στοιχεία τις λέμε στη τυπογραφία) διαιρούνται σε δύο μεγάλες οικογένειες: τις ισοπαχείς και τις ανισοπαχείς, που θυμίζουν την παλιά καλλιγραφία, όταν, πιέζοντας την πένα, πάχαινε η γραμμή. Αντίθετα τα ισοπαχή ή ευθύγραμμα προέρχονται από το κεφαλαιογράμματο ελληνικό αλφάβητο.

Αλλά και οι ανισοπαχείς διακρίνονται σε serif και sans serif: οι πρώτες με πέλμα (πατούρα) δηλαδή διακοσμητικές απολήξεις στις άκρες των γραμμάτων – οι άλλες όχι.

Κλασικές ισοπαχείς είναι η Olympia, και η Helvetica από την οποία προήλθαν τα Arial. Πρόγονος των περισσότερων ανισοπαχών είναι η Garamond από την οποία κατάγονται τα Elzevier και τα Times.



Τα πλάγια στοιχεία λέγονται italics γιατί τα πρωτοχρησιμοποίησαν οι Ιταλοί. Υπάρχουν και τα μαύρα, ή παχέα, που τα ξέρουμε και ως bold.

Την πρώτη μου ποιητική συλλογή (1953) την στοιχειοθέτησα μόνος μου με στοιχεία της κάσας – Νέα Ελζεβίρ – στο υπόγειο τυπογραφείο Αρ. Παπαζήση.


Όταν πήγα στην διαφήμιση (1963) τους τίτλους των καταχωρίσεων τους χάραζαν με το χέρι ειδικοί γραφίστες ειδικευμένοι στο να σχεδιάζουν γράμματα. Ήταν η πιο δύσκολη και απαιτητική δουλειά στα σχεδιαστήρια.

Μετά κυκλοφόρησαν (μεγάλη ευκολία!) τα Letraset – φύλλα με αυτοκόλλητα τυπογραφικά στοιχεία κάθε είδους.

Στα τέλη της δεκαετίας του 70 ήρθε η φωτοσύνθεση και άλλαξε τα πάντα. Όταν πήρα τον πρώτο μου υπολογιστή που μπορούσε να αλλάζει και να συνθέτει γραμματοσειρές – τρελάθηκα! Τον φόρτωσα με τόσες γραμματοσειρές που δεν μπορούσε να ξεκινήσει…

__________________________________________

Οι 3 εικόνες (1,3,4) είναι από το βιβλίο του Τάκη Κατσουλίδη: "Το Σχέδιο του Γράμματος" (Καστανιώτης 1991). Ο Τ. Κ. έχει σχεδιάσει δύο από τις ωραιότερες ελληνικές γραμματοσειρές (υπάρχουν στο τέλος της εικόνας 1). Στις σκιές της εικόνας 3 φαίνεται πώς αλλάζει το σχέδιο ανά σειρά ανισοπαχών γραμμάτων και στην 4 τα τρικ που χρειάζονται για να φαίνονται ισοπαχή τα γράμματα. Στην εικ. 2 οι γραμματοσειρές του υπολογιστή που έχουν Mg στο όνομα, είναι της Magenta.

152 comments:

Yannis H said...

Αγαπημένα τα Times New Roman και μετά, τα Garamond και Verdana. Για πίνακες (π.χ. Excel) τα Arial, πιο ‘μαθηματικά’, κάνουν ωραία αντίθεση με το υπόλοιπο κείμενο σε Roman. Πληκτρολογώ με τον δείκτη του αριστερού χεριού και με το μεσαίο δάχτυλο του δεξιού – σαν να μουντζώνω το πληκτρολόγιο :)
Αυτό αλλάζει εάν κρατάω τσιγάρο: τότε στο αριστερό χέρι αναλαμβάνει ο παράμεσος.
Και γράφω με καθαρά τυφλό σύστημα, τυφλό δηλαδή όσον αφορά την οθόνη. Έχει τύχει να γράφω με αγγλικούς χαρακτήρες και να το πάρω χαμπάρι μετά από ολόκληρη παράγραφο! (Κάποτε είχα βρει μια εντολή στο Word για να αλλάζω τους επιλεγμένους χαρακτήρες από ελληνικά σε αγγλικά και το αντίστροφο, αλλά τώρα την έχω χάσει...)
Α, και βλέπω πολλούς τελευταία, να τους αρέσει η γραμματοσειρά Comic Sans.

Takis Alevantis said...

Ωραίο το θέμα Νίκο! Το αντιμετώπισα κι εγώ στο πλαίσιο της εισαγωγής των ελληνικών στους υπολογιστές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ξανασχεδιάσαμε γραμματοσειρές για εκτυπωτές αλλά και για την οθόνη.

Πρόσφατα έπεσα και σε μιαν ιστορική μορφή που έφτιαξε τις πρώτες ελληνικές γραμματοσειρές στα εργαστήρια του Άλδου Μανούτιου, τον Ζαχαρία Καλλέργη (ή Καλλιέργη) από την Κρήτη. Το ETYMOLOGICUM MAGNUM GRAECUM πουλιέται σήμερα 85.000 ευρώ (αλλά διατίθεται και σε ψηφιακή μορφή στην Ανέμη).

Βασίλης said...

Καλημέρα,

Γράφω με το ¨δικό μου" τυφλό σύστημα.Τα δάκτυλα κάνουν λίγο μεγαλύτερες διαδρομές στο πληκτρολόγιο αλλά δυστυχώς έτσι συνήθισα εδώ και 15 χρόνια (από την Γ'Γυμνασίου) που ασχολήθηκα με τους υπολογιστές. Πάντως με το πέρασμα του χρόνου διαπιστώνω ότι τα χέρια τείνουν μόνα τους να πάρουν τις θέσεις στο πληκτρολόγιο που ορίζει και το επίσημο τυφλό σύστημα- προς δικαίωσή του μάλλον :)

Δυστυχώς λόγω του ιατρικού επαγγέλματος γράφω τα περισσότερα στο χέρι (ή και στο πόδι..) ελπίζοντας στην καθιέρωση κάποτε του ηλεκτρονικού ιατρικού φακέλου ή έστω σε ένα καλό tablet! Μόνη παρηγοριά η Namiki Vanishing Point που κάνει το γράψιμο μια μικρή απόλαυση.

Η κομψή και ευανάγνωστη Calibri του νέου Office είναι το νέο standard πλέον...

Καλές γιορτές!

Anastassios said...

Καλημέρα.

Πρόκειται για όμορφη συγκυρία η αναφορά στο σημερινό -εξαιρετικό- θέμα.

Μόλις χθες το απόγευμα, η τηλεόραση της Βουλής, είχε ένα καταπληκτικό ντοκυμαντέρ με θέμα ακριβώς αυτό: Την Ιστορία της Γραφής.

Έλεγε για τους πρώτους που ανακάλυψαν την γραφή(όχι δεν είμασταν εμείς), τους Σουμέριους, κάπου στη Μεσοποταμία, οι οποίοι εμφανίστηκαν το 3000 π.Χ. και εξαφανίστηκαν από τον παγκόσμιο χάρτη, μυστηριωδώς... Σε άλλο ντοκυμαντέρ, είχα μάθει πως η συγκεκριμένη φυλή, φαίνεται να γνώριζε από τότε, το πώς ήταν φτιαγμένο και από πόσους πλανήτες αποτελούνταν το ηλιακό μας σύστημα...(υπάρχουν ευρήματα - μιλούσαν μάλιστα για έναν δέκατο πλανήτη -περιλάμβαναν και τον Πλούτωνα, που πρόσφατα αποκυρήξαμε ως "πλανήτη"- που έχει τροχιά τόσο μεγάλη, ώστε μια πλήρης περιστροφή του γύρω από τον Ήλιο, να διαρκεί 3600 χρόνια...)

Σχετικά με τη γραφή, ακολούθησαν οι Έλληνες, οι Φοίνικες, οι Ρωμαίοι και άλλοι(όχι κατ' ανάγκη με αυτή τη σειρά).

Ενδιαφέρον είχε η αναφορά στον Μεσαίωνα. Εκεί που η γραφή είχε διαδοθεί επί Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, ξαφνικά περιορίστηκε μόνο στους ιερείς και τους "γραφείς" -καλόγεροι όλοι ή μοναχοί, η (σκοτεινή)"ελίτ" της εποχής. Οι οποίοι για να αντιγράψουν ένα εκκλησιαστικό βιβλίο, χρειάζονταν έναν χρόνο και βάλε...(με το χέρι βέβαια και με γερή δόση καλλιγραφίας)

Μιλούσε ακόμη για την Κίνα και τα ιδεογράμματα, που αναπτύσσουν την δεξιά πλευρά του εγκεφάλου(για τους Κινέζους, μεγαλύτερη σημασία έχει η καλλιτεχνική απόδοση των γραμμάτων από την ταχύτητα γραφής), ενώ τα "αφαιρετικά" Ελληνικά ή Λατινικά στοιχεία, απασχολούν αποκλειστικά το αριστερό ημισφαίριο...

Έλεγε για τον Γουτεμβέργιο και την επάνασταση στην αντιγραφή των βιβλίων. Από 30,000 βιβλία(κυρίως εκκλησιαστικού περιεχομένου) -προ της τυπογραφίας- σε ολόκληρη την Ευρώπη, μέσα σε λίγα χρόνια υπήρχαν μερικά εκατομύρια, κάθε είδους...

Ο ίδιος ωστόσο ο Γουτεμβέργιος πέθανε πάμφτωχος(χρεωκόπησε! - η χρήση της τυπογραφίας ήταν ακριβή τότε, σε σύγκριση με τη δουλειά κάποιου επαγγελματία "γραφιά")

Τελικά, το ντοκυμαντέρ τελείωνε με την επάνασταση του αιώνα: το ίντερνετ.

Για το πώς σε κάποια σχολεία -όχι στα δικά μας, δυστυχώς- τα παιδιά μαθαίνουν πια μέσω των υπολογιστών, γραφή και ανάγνωση και τα πλεονεκτήματα που αυτό έχει...

Κάποιος ααδημαϊκός, αφόριζε το ίντερνετ: "Θα επιφέρει ακόμη μεγαλύτερη μοναξιά", είπε.

Εγώ ωστόσο πιστεύω τον έτερο φιλοξενούμενο της εκπομπής, τον Νίκολας Νεγρεπόντε:

" Το να πιστεύουμε πως το ίντερνετ οδηγεί στη μοναξιά, είναι απλά γελοίο. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει...".

Anastassios said...

Ειπώθηκε και κάτι άλλο:

σήμερα ακόμη και οι εντελώς αναλφάβητοι μπορούν να χρησιμοποιούν το τηλέφωνο, το ραδιόφωνο ή την τηλεόραση.

Τον υπολογιστή όμως... Εκεί έγκειται και "το νέο χάσμα": ανάμεσα στους νέους που κατέχουν τη γνώση των υπολογιστών και στους πιο ηλικιωμένους(αν και προσωπικά, ξέρω μερικούς μετά τα 60 ή και τα 80, που έχουν αγοράσει η/υ).

Επίσης, σύμφωνα με τον Ν.Νεγρεπόντε, η ανάγκη γνώσης του αλφάβητου, της γραφής, είτε αυτή γίνεται σήμερα με το χέρι είτε με τη χρήση πληκτρολόγιου είτε με τη φωνή(πιθανά δε στο μέλλον με ...τη σκέψη), δεν θα πάψει ποτέ να είναι αναγκαία, δεν θα χαθεί.

gerasimos74 said...

Times New Roman σε normal style, με font size 12, & zoom 120% χρησιμοποιώ στο Word 03 για την συγγραφή κειμένων.

(Έχω αγοράσει, αλλά δεν έχω εγκαταστήσει ακόμη το Office 07, & έτσι δεν έχω δει ακόμη την default γραμματοσειρά του Word).

Μου αρέσει να χρωμματίζω το κείμενο με blue, light blue, & red χρώμμα, ξεχωρίζοντας τα σημαντικά του σημεία.

Δεν ξέρω να γράφω με τυφλό σύστημα, τελευτααία όμως έχω μάθει (!!!!) να χρησιμοποιώ περισσότερα των 2 δεικτών δάκτυλα (παράμεσους, μικρά & αντίχειρες).

Στο email μου δε, χρησιμοποιώ Garamond σε μαύρο χρώμμα (πολλοί επιλέγουν το μπλε).

Anastassios said...

Διόρθωση:

το ντοκυμαντέρ δεν τελείωνε με την επανάσταση του ίντερνετ, αλλά των "προσωπικών υπολογιστών" - που άλλαξαν ριζικά τον τρόπο που γράφουμε και οδήγησαν στη δημιουργία και διάδοση του Διαδίκτυου.

Για την επανάσταση των bits - και την γέννηση μιας νέας πραγματικότητας, πέρα από εκείνη που όλοι γνωρίζαμε, έως πρόσφατα, από την Φυσική: των ατόμων.

harrygrath said...

Νυχτα πανδαισια απο ηχους χειμωνα η χτεσινη,αλλα μερα ανοιξιατικη σημερα.

Κανονικα,οι Μαριαννες γιορταζουν & της Αννας...

Ποιος γραφει με το χερι σημερα ? Το οτι γραφουμε σαν γιατροι ομως αποδειχνει οτι εχουμε γινει νευροσπαστα.

Οι γραμματοσειρες ειναι ακριβως σαν το γραφικο χαρακτηρα ,ενδεικτικες του ψυχισμου.

Για μενα,MS Sans Serif.

Προσπαθησα να μαθω τυφλο αλλα δεν...Ακολουθω το ..γνωστο,με ενα δαχτυλο. Με την εξασκηση,γινεσαι μαστορας...

harrygrath said...

Λαθος,
Microsoft Sans Serif...

aggelos-x-aggelos said...

Όταν γράφω στο Word η αγαπημένη μου είναι η Comic Sans Ms. Ανάλογα βέβαια και με το τι γράφω, γιατί υπάρχουν πράγματα που θέλουν πάνω από μία γραμματοσειρά για να είναι όμορφα. Όταν ξεκίνησα το blog μου έμαθα την πανέμορφη Georgia που είχε προεπιλογή το template μου και την κράτησα παρόλο που σκεφτόμουν να χρησιμοποιήσω την Comic και πάλι.

Για την πληκτρολόγηση δεν χρησιμοποιώ τυφλό αλλά ένα δικό μου ημίτυφλο, με τα δάχτυλα σε σχεδόν σωστή θέση και το βλέμμα άλλοτε στην οθόνη και άλλοτε στο πληκτρολόγιο.

giant13 said...

Χρόνια Πολλά στις Αννες.

Γραφομηχανή δεν είχα ποτέ, γιατί δεν την χρειαζόμουν.

Μπορώ να πώ πως ήμουν καλλιγράφος όταν σπούδαζα, όσο όμως περνούσαν τα χρόνια και έγραφα λιγότερο, η γραφή μου κατέληξε πολύ ασταθής.
Την μιά μέρα μπορώ να γράψω καθαρά και ομοιόμορφα και κάποια άλλη, το χέρι μου λες και σκαλώνει.

Τα τελευταία χρόνια φυσικά η γραφή γίνεται στον υπολογιστή.
Και δώ άτσαλα, με δύο δάκτυλα.
Προσπάθησα κάποτε, μέσω ενός προγράμματος που είναι και τώρα εγκατεστημένο στο PC, να μάθω τυφλώ σύστημα, αλλά εκνευρίστηκα και το παράτησα.

Από τις καλύτερες γραμματοσειρές, ήταν στο coreldraw, όπου αν είχες υπομονή και όρεξη, μπορούσες να φτιάξεις θαυμάσια πράγματα.

pagis said...

Ενδιαφέρον θέμα, συνήθως πληκτρολογώ, αλλά γράφω με μολύβι και πένα, ο γραφικός μου χαρακτήρας όμως ... δεν διαβάζεται πλέον.

Αν και είχα μάθει τυφλό σύστημα σε γραφομηχανή σήμερα έχει παραμορφωθεί με τα πληκτρολόγια των υπολογιστών και τις συχνές απαιτήσεις για ταυτόχρονο πάτημα 2-3 πληκτρων μαζί shft/alt και συχνή χρήση διάφορων συμβόλων.

Εκανα μια απόπειρα να χρησιμοποιήσω πληκτρολόγιο dvorak αλλά οι απαιτήσεις για ταυτόχρονη χρήση dvorak και erty πληκτρολογίων δεν βοηθούσε.

Το καλύτερο πλήκτρο στο πληκτρολόγιο είναι το Backspace ;-)

Aπό τις γραμματοσειρές που μου αρέσουν είναι τα Roman, Arial, και courier.

Dion.M. said...

Οι προτιμήσεις μου:

Lucida sans Unicode, Verdana, Tahoma.
Χρώμα το navy blue και το pink.

-----

Εχω σκεφτεί μερικές φορές πόσο μεγάλο και δύσκολο εγχείρημα είναι η αλλαγή της γραφής, όπως αυτή, που έκανε ο Κεμάλ στην γείτονα και έχω αναρωτηθεί για τις συνέπειες σε βάθος χρόνου.

Nikos Dimou said...

pagis πού τα θυμήθηκες και courier!

Κάποτε, την εποχή του DOS, ήταν τα μόνα στοιχεία που διέθετε ο υπολογιστής - ουσιαστικά συνέχεια από τους τύπους της γραφομηχανής.

Πριν τους υπολογιστές είχαν εμφανιστεί οι ηλεκτρονικές ΙΒΜ. είχαν ένα μπαλάκι με όλους του τυπογραφικούς χαρακτήρες - άλλαζες μπαλάκι και άλλαζε και η γραμματοσειρά.

athanasia said...

Times New Roman 11άρια για τη δουλειά, Τahoma 10άρια για προσωπικά. Τυφλό σύστημα ήδη από τον καιρό των απλών γραφομηχανών, και μάλιστα με μεγάλη ταχύτητα (βγαίνει κι η κλεψύδρα στην οθόνη μερικές φορές: "wait")...

Με το χέρι γράφω πια ελάχιστα: Στη δουλειά, χειρόγραφες διορθώσεις και παρατηρήσεις σε μεγάλα κείμενα άλλων γραμμένα στον υπολογιστή (για σκανάρισμα των διορθωμένων σελίδων, αυτό το σύστημα διευκολύνει πολύ τον συντάκτη όταν ξαναδουλεύει το κείμενό του). Α, και σημειώσεις χρονοχρέωσης. Εκτός δουλειάς, δυό λόγια για αφιέρωση σε βιβλία που χαρίζω σε φίλους, κατάλογοι για ψώνια ή για το χρειάζομαι να πάρω μαζί μου σε ταξίδια.

harrygrath said...

Τωρα το προσεξα...

Οι ελ ειχαν για γραφη κατι κοτοσκαλισματα,μεχρι που εκλεψαν το αλφαβητο απο τους Φοινικες.

Πρεπει να γραφουμε με λατινικο αλφαβητο ,symfona me protocolo OHE,opos stis pinakidhes,ghia na ekpolitistoume.

Chrisimopoioume mia pethameni ghrafi...

doctor said...

Δεν έχω ιδιαίτερες προτιμήσεις, αν και προς ... Tahoma οδεύω συχνά.

Όσο για τις γραφομηχανές, είμαι μικρός για να τις θυμάμαι!

Και φυσικά... blind system, που με έχει σώσει.

doctor

littlefluffyclouds said...

Καλησπέρα

Τελευταίο μου κόλλημα είναι η Segoe UI. Αναρωτιέμαι εάν υπάρχει άλλος που τη χρησιμοποιεί.

pagis said...

@ND
Μα αυτό ακριβώς είναι το πλεονέκτημα των courier όπως τα γράφεις έτσι και φαίνονται δεν υπάρχουν εκπλήξεις για το πως θα φανούν στην εκτύπωση ή στην οθόνη.

Γενικώς κρατάω σημειώσεις σε text mode με απλό editor, για μεγαλύτερα κείμενα χρησιμοποιώ HTML πάλι με απλό editor, πχ editPlus η vi. Ορισμένες φορές είμαι αναγκασμένος να χρησιμοποιήσω και word.

Το πλεονέκτημα είναι ότι μπορώ να διαβάσω και να διορθώσω τα κείμενα μου σε οποιαδήποτε πλατφόρμα, laptop, pda, κινητό ;-)

Για πιο σοβαρό typesetting χρησιμοποιώ(ούσα) LaTeX που διαμορφώνει το κείμενο πάνω σε προκαθορισμένες templates.

Nikos Dimou said...

4 - 0 το ΑΕΚάκι

heinz said...

Trebuchet MS θα έλεγα και GillSans.
Κομψές γραμματοσειρές και ευανάγνωστες. Δεν αντέχω τις Serif με τίποτα.

Βέβαια, στο γραπτό κείμενο τα πράγματα είναι αλλιώς. Πάλι όμως, προτιμώ το ευανάγνωστο από το καλλιτεχνικό.

Προτιμώ εν ολίγοις το νόημα, παρά το μέσο...
(κι όχι δεν νομίζω πως το "μέσο είναι το μήνυμα").

Θηραίος said...

Τα Letracet μου θύμησαν και άλλες σημαντικές τεχνολογικές αλλαγες. Στο χώρο της Μοριακής Βιολογίας οι επιστημονικές δημοσιεύσεις συνοδεύονται με φωτογραφικά ή γραφικά τεκμήρια που χρειάζονται σήμανση με γράμματα και αριθμούς. Θυμάμαι που πριν μερικά χρόνια αυτό απαιτούσε αναλογική φωτογράφιση, εμφανιστικά ζουμιά, στέγνωμα και μετά επισήμανση με γράμματα και αριθμούς. Παλιότερα με stencil και πενάκι (μόλις το πρόλαβα) και μετά με Letracet και σχεδον υποχρεωτική (απο τα επιστημονικά περιοδικά) χρήση γραμματοσειράς Helvetica. Και μετα πάλι φωτογράφιση κλπ κλπ. Τώρα όλα γίνονταi ψηφιακά και με ευρεία χρήση του Photoshop. Απίθανη ευκολία και κέρδος χρόνου. Ιδιαίτερη απόλαυση είναι και η δημιουργία παρουσιάσεων μέσω Power Point. To μόνο που επιθύμησα από τα παλιά slides και τα carousel, είναι ότι μπορούσες να μετρήσεις πόσες ακόμα διαφάνειες υπόλοιπονταν από μία βαρετή ομιλία. Τώρα επαφίεσαι στην προαιρετική αρίθμηση.

proinos said...

yannis h said:
"Και γράφω με καθαρά τυφλό σύστημα, τυφλό δηλαδή όσον αφορά την οθόνη."

Από τα καλύτερα!! :-))

Δεν πέρασα από γραφομηχανή και γι'αυτό γράφω σχετικά αργά, με ...ημίτυφλο σύστημα, με αρκετά δάχτυλα και των δυό χεριών...

Προτιμώ Tahoma, Verdana, Garamond
Θα ήθελα όμως να ξέρω περισσότερα για ελληνικές γραμματοσειρές και να έχω περισσότερες επιλογές (δεν έχω Word 2007).

Δυστυχώς γράφω σπάνια πλέον με το χέρι, αν και οι άλλοι λένε ότι γράφω ωραία!

ΝΔ εξαιρετική ιδέα και υλοποίηση post. Ευχαριστούμε.

Anonymous said...

Ο Ιούλιος Βερν ξοδεύτηκε στη Δράση και στις δύσκολες ασκήσεις της αγάπης. Ο Ιούλιος Βερν αγαπούσε τον αμφίβιο Εφιάλτη, τον υποβρύχιο Ναυτίλο, τα ιπτάμενα αερόστατα και τους ερπετούς Τιτανικούς της δημοσιολογίας. Κατά την άσκηση της αγάπης, ο Ιούλιος ο Βερν, ξεδιάλεγε, ο τρυφερότατος, πρώτος στο πρώτο desktop στη λαϊκή αγορά, την επιλογή file, κατεργαζόταν τις σημειώσεις «για το blog του» με τον αναίσθητο χυμό του λεμονιού, έστρεφε στον πλανήτη του μικρού κοριτσιού το ελεγχόμενο κοτσάνι του λωτού και ύστερα το πρώτο γράμμα του ελληνικού αλφάβητου ακροπατούσε. Περιφερόμενος στο παζάρι της αγάπης, ο Ιούλιος, δεν έγραψε φασιστικά ραβασάκια με Palatino Linotype.

Nikos Dimou said...

heinz said...
Δεν αντέχω τις Serif με τίποτα.

-----------------------------

Αντίθτα εγώ βρίσκω τις sans serif κρύες και βαρετές. Χρησιμοποίησα Arial στα πρώτα Windows (τότε είχαν μόνο 3 γραμματοσειρές: Arial, Times Roman και Courier) μόνο και μόνο για λόγους οθόνης. Οι άλλες βγαίναν ψειριάρικες. Μόλις έφτιαξαν οι οθόνες και οι χαρακτήρες πήγα σε Times + Garamond. Τα βιβλία μου είναι όλα σε Απλά.

Πάντως η Calibri είναι ένα μείγμα των δύο, δεν έχει μεν πατούρες αλλά είναι πιο ζεστή και κομψή.

HomoSedens said...

"Α! Εγώ στο πληκρολόγιο είμαι αετός...,λέει συχνά ο πεθερός μου."
ο δείκτης του δεξιού χεριού ίπταται κυκλικά πάνω από το πληκτρολόγιο και όταν(αν) βρεί το γράμμα, καρφώνεται κάθετα με ταχύτητα καταπάνω του σα να΄τανε λαγός...

Την καλησπέρα μου!
Φιλικά

Ο λαγός!

Nikos Dimou said...

Πρέπει βέβαια να παρατηρήσουμε ότι η επιλογή της γραμματοσειράς εξαρτάται και από το είδος του κειμένου. Μία οικονομική ή επιστημονική πραγματεία είναι φυσικό να γραφτεί με ισόπαχα sans serif - που πάλι δεν ταιριάζουν σε ένα λογοτεχνικό κείμενο.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΛΙΟΛΙΟΣ said...

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

Να αναφέρουμε την συμβολή του Steve Jobs στο θέμα;

Πολλά περισσότερα αργότερα

Pavlos said...

Πρωτότυπο πραγματικά θέμα....θα 'χει ενδιαφέρον να δούμε ποια θα είναι η δημοφιλέστερη γραμματοσειρά στο τέλος :)

Γενικά αποφεύγω τα Times New Roman, αν και δεν τα θεωρώ άσχημα, ιδιαίτερα στην πλαγιαστή τους μορφή. Τα email μου είναι συνήθως σε Arial.

Σε μεγαλύτερα κείμενα, μ' αρέσουν τα Georgia, Trebuchet MS, Verdana, Book Antiqua, Garamond. Συμπαθητική η Monotype Corsiva και μερικές ακόμη καλλιγραφικές των οποίων το όνομα μου διαφεύγει. Παιδικό πέρασμα από τη Greek Helvetica (αν και τότε, πάντοτε θεωρούσα την Times New Roman ωραιότερη) ....και εφηβική αγάπη τα Comic Sans, η οποία όμως σύντομα εγκαταλείφθηκε!

Εξαρτάται από το κείμενο πάντως...

Για επεξεργασία κειμένου χρησιμοποιώ Word (το 2003 προς το παρόν) και ενίοτε QuarkXpress.

harrygrath said...

Μακαρι να βγει ενα προγραμμα αυτοματης χρησης λατινικων γραμματων για την γκρηκ γλωσσα,συμφωνα με protokolo OHE.

Tha einai & afto sti ghrammi ton...allon protokolon,ghia yponomefsi tou ellinismou...

An chrisimopoieitai apo tin paidhiki ilikia,tha ghinei synitheia...

Στους ηλικιωμενους,ειναι δυσκολο,θελουν "ελληνικουρες"...

Και ο Βαγγελας Γιαννοπουλος ηθελε την ενοχή της 17Ν...sans Serif...

tk said...

Στον υπολογιστή σε προσωπικά, κείμενα, χρησιμοποιώ την Monotype Corsiva 14. Μου αρέσει γιατί είναι ημι-καλλιγραφική θα το έλεγα. Στο Excel και σε πιο επίσημα έγγραφα χρησιμοποιώ την Arial, ή την Times. Στο blog Times. Γράφω με τους μέσους τοποθετημένους στο Α και στο L, και τον αριστερό αντίχειρα στο space. Γράφω ημί-τυφλα, δηλαδή ξέρω περίπου που είναι τα γράμματα αλλά τα κοιτάω κιόλας. Γράφω πάντως αρκετά γρήγορα και σε περιόδους που γράφω αρκετά η ταχύτητά μου αυξάνεται. γράφω πολύ και στο χέρι. Κουβαλάω πάντα ένα σημειωματάριο, ένα μαύρο Moleskine, και ένα στυλό, πάντα μαύρο. Στο στυλό είμαι περίεργος, γράφω μόνο με συγκεκριμένο μοντέλο, τον V-Ball Grip της Pilot, γιατί δεν έχει πολύ σκληρή μύτη και κυλάει πάνω στο χαρτί. Όταν με επισκέπτεται η έμπνευση γράφω σχεδόν μηχανικά, μετά πολλές φορές δυσκολεύομαι να βγάλω τα γράμματά μου. Δεν μπορώ να γράφω για ώρα καλά γράμματα, όπως στην εξεταστική. Κουράζομαι. Πάντως έχω παρατηρήσει κάτι που είχα διαβάσει παλιότερα, πως ο γραφικός μου χαρακτήρας όπως και η υπογραφή μου απλοποιούνται με την πάροδο των ετών.

Pavlos said...

Επίσης να προσθέσω ότι γράφω με κάποιου είδους 'τυφλό' σύστημα, αλλά δεν έχω ιδέα αν είναι ακριβώς αυτό που διδάσκεται επισήμως...

Απλά χρησιμοποιώ όλα τα δάχτυλα και των δύο χεριών και γράφω χωρίς να κοιτάω το πληκτρολόγιο...αυτό εννοώ εγώ ως 'τυφλό' :)

Unknown said...

Εξαιρετικά τα Baskerville - αρκεί να μη χρειαστεί να στείλεις ηλεκτρονικό αρχείο γιατί παίζουν ζητήματα διαθεσιμότητας της γραμματοσειράς. Και τα Gill Sans μ' αρέσουν αλλά ισχύει το ίδιο πρόβλημα. Βέβαια στα 96dpi της οθόνης του υπολογιστή καλύτερα να μείνεις στις ...ιδιοκατασκευές της MS, Tahoma, Trebuchet κλπ. Σχεδιασμοί ειδικά φτιαγμένοι για την οθόνη, κρύοι κι άχαροι για το χαρτί. Τι να κανουμε δε μπορείς να τα 'χεις όλα!

tk said...

Συγγνώμη, με τους παράμεσους στο Α και στο L.

Nikos Dimou said...

Το θέμα που έθιξε ο Vrennus είναι σημαντικό. Ευτυχώς τώρα με τα Unicode αντιμετωπίζεται - αλλά και πάλι συμβαίνει να υπάρξουν προβλήματα συμβατότητας. Π. χ. να πας σε συνέδριο με παρουσίαση Powerpoint σε USB stick και ο υπολογιστής του συνεδρίου να μην έχει τα στοιχεία που χρησιμοποίησες και να βράζει ιερογλυφικά ή καρεδάκια. Ή να στείλεις attachment σε e-mail και ο άλλος να μην μπορεί να το διαβάσει αν έχει παλιά Windows.

Άλλο σπάσιμο είναι τα μηνύματα σε UTF-8 που θέλουν αλλαγή κωδικού.

Takis Alevantis said...

@nikos dimou

1. Για το Powerpoint υπάρχει και η δυνατότητα να πάρεις και τις γραμματοσειρές μαζί (Pack and Go - Embed Truetype fonts).

2. Για τα συνημμένα στο ηλ-ταχυ υπάρχει πάντα η λύση Save as (παλαιότερο format) ή Acrobat ή και μεταφορά σε graphic file (μέσω του fax printer).

3. Το "σπάσιμο" του UTF-8 μπορεί επίσης να αντιμετωπιστεί (μερικά) με View-Encoding-Autoselect ή/και με τη χρήση γραμματοσειρών Unicode για την απεικόνιση αρχείων html. Δυστυχώς μέρος αυτού του προβλήματος οφείλεται και στη στενομυαλιά του ΟΤΕ που δεν υποστήριξε εν καιρώ την εισαγωγή 8-ψήφιας κωδικοποίησης στις τηλεματικές υπηρεσίες (δες και σχετικό άρθρο στο ιστολόγίο μου). Πιστεύω ότι με την σταδιακή επικράτηση του Unicode τα προβλήματα αυτά θα εξαφανιστούν.

Όσο για την υιοθέτηση του λατινικού αλφαβήτου, που κάποτε ίσως να ήταν αναγκαίο κακό γιατί οι υπολογιστές δεν υποστήριζαν τα ελληνικά, σήμερα δεν δικαιολογείται αφού όλοι οι υπολογιστές που πωλούνται (τουλάχιστον σε Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία) περιέχουν όλα τα αλφάβητα (ακόμη και το πολυτονικό) και όλα τα πληκτρολόγια για όλους τους χαρακτήρες. Σήμερα δεν θα δικαιολογούνταν ούτε ο Ατατούρκ να επιβάλλει το λατινικό αλφάβητο στους Τούρκους (παρά μόνο για απλοποίηση της ίδιας της γραφής και εξάλειψη του αναλφαβητισμού). Προσωπικά είμαι πολύ χαρούμενος και περήφανος γιατί συνέβαλα στην εισαγωγή των ελληνικών (αλλά και όλων των άλλων αλφαβήτων) στους υπολογιστές, ακριβώς για να μη χαθεί κανένα πολιτιστικό/γλωσσικό στοιχείο στην Ευρώπη και στον κόσμο και να ανατραπεί η τάση εξαφάνισης γλωσσών και πολιτισμών που παρατηρείται σήμερα (φαινόμενο του οποίου η ανάλυση ξεπερνά τα όρια του παρόντος σχολίου).

harrygrath said...

Οι λαοι με ψευτικη εθνικη ταυτοτητα πρεπει να απαλασσονται απο δαυτη.Dhen einai stoicheio politismou alla varvarotitas...

Τοσο στους Τουρκους οσο & στους Γραικους,το αλφαβητο τους ηταν ψευτικο. Στους Τουρκους αραβικο,στους Γραικους ελληνικο.

Μιας & οι Γραικοι,ofthalmofanos, καταγονται κατα πλειονοτητα απο Τουρκoυς & Αλβανoυς & επειδη οι 2 αυτοι αδελφοι λαοι χρησιμοποιουν λατινογενες αλφαβητο,ετσι & εμεις πρεπει να αντικαταστησουμε το ελ. με λατινογενες,

opos protokolo OHE.

Ευτυχως που η γραικικη γλωσσα synechos fthinei.

andy dufresne said...

Όλες τις αγαπάω.

Φίλες καλές, φίλες παλιές, πρώην σύζυγοι, ερωμένες, one night stands (ή μάλλον one text stands).

Στην αρχή θαύμαζα των βλιβλίων
(μικρός ήμουνα, δεν είχαμε computer).
Δοκίμασα να τις ζωγραφίσω.
Μετά άρχισα να φτιάχνω τις δικές μου.

Ξόδεψα πολλές ώρες στις καμπύλες τους.

Απ’ την απότομη κατηφοριά του Μ στην ανηφορική του ευθεία και πίσω κούνια-μπέλα.

Μια το θέλω α, μια μ’ αρέσει a,
άλλες φορές το ω είναι η πίσω όψη και άλλες ένα πλούσιο στήθος.

Τα δύο ημικύκλια του Β σπρώχνονται να κερδίσουν χώρο.

Κρίμα που τα ελληνικά δεν έχουν το G, μ’ αρέσει το G.

Ποιος είναι ο διακριτικότερος τρόπος να ξεχωρίσεις το g απ’ το q;

Πόσα διαφορετικά π μπορεί να σχεδιάσει ο άνθρωπος!

Το J μου φαίνεται αναρχικό, έτοιμο να φύγει, θα του παχύνω την ευθεία, για βαρίδι.

Ποια γράμματα είναι συμμετρικά ως προς άξονα;

Τα S είναι ευχάριστος μπελάς, πιο παχιά, πιο λεπτά, πιο σκληρά, πιο χαμογελαστά.

Με ουρίτσες μικρές, χαριτωμένες, λουλουδάτες ή σοβαρές, σαφείς κι αυστηρές.

Με σκιές αριστερές, δεξιές,
με προοπτική προς τα κάτω ή προς τα πάνω ή μήπως τρισδιάστατες;

Με καμπύλες ή ακμές στις γωνίες;

Σειρές σα δροσοσταλιές,
άλλες χοντρές, να τσακώνονται τα γράμματα ποιο θα βγει πρώτη μούρη.

Ψιλόλιγνες και κοντόχοντρες, παιδικές και τρομακτικές (να στάζουν αίμα).

Γοτθικές, μπαρόκ, ρομαντικές, καουμπόικες, Broadway, κόμιξ, βυζαντινές, έθνικ, ψυχεδελικές – σαν μουσικές!

Του σαλονιού και του λιμανιού.

Με οριζόντιες γραμμές σαν της IBM, καλλιγραφικές σαν της Coca Cola.

Ψηφιακές και σαν ψηφιακές,
άμα τους ρίξεις ένα τούβλο θα γίνουν σαν της Porsche.

Τι αστεία που είναι τα ελληνικά με γοτθική φορεσιά;

Πόσες δίνες μπορείς να φορτώσεις σε μια γραμματοσειρά;

Θυμάμαι το τεράστιο Μ του «Μια φορά κι ένα καιρό...», τεράστιο και φορτωμένο σαν Βικτωριανή πριγκιποπούλα - λουλούδια, φιοριτούρες, φρου φρου κι αρώματα τυλίγουν το γυμνό σώμα– μήπως κρύβεται κάποιο μυστικό σχήμα ανάμεσα τους;

Αφού τις φόρτωσα σαν αστακούς, άρχισα να τις γδύνω.

Επιστροφή στις ρίζες.
Bauhaus, minimal, less is more.

Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει το στριπτήζ;
Ποιες είναι οι ελάχιστες γραμμές που καθορίζουν το κάθε γράμμα;
Ποια είναι η γραμματοσειρά που θέλει το λιγότερο μελάνι;

Τα χρόνια πέρασαν,
ήρθαν οι πρώτες ρυτίδες και τα άσπρα μαλλιά.
Το ασταμάτητο φλερτ δεν είναι πια το ζητούμενο
και χρόνος δεν υπάρχει.

Ήταν κομψή, γοητευτική,
απλή αλλά με χαρακτήρα.

Καλοβαλμένη για τις δουλειές της μέρας, κρυφό ταλέντο τη νύχτα,
σοβαρή στο word, καθαρή και ξάστερη στο excel.

Πριν καλά, καλά το καταλάβω, βρέθηκα παντρεμένος.

Κι έχει και υπέροχο όνομα.
Calibri.

Kαπα said...

Αντυ,

Εξόχως ποιητικές οι μνήμες του καλλιγραφικού σου ερωτισμού!

Με ιδιαίτερη εκτίμηση

Κάπα

mtryfo said...

και μετά την ποίηση του Αντυ η προσγείωση...
Λοιπόν στο σχολείο ήμουν καλλιγράφος με αποτέλεσμα να περνώ μεγάλο διάστημα στο γραφείο των καθηγητών αντιγράφοντας τα ονόματα και τα μαθήματα στους ελέγχους των συμμαθητριών και των άλλων μαθητριών του σχολείου...κατόπιν πέρασα στη γραφομηχανή (τυφλό σύστημα). Οι γραμματοσειρές που χρησιμοποιώ Arial, Verdana kai Tahoma, ιταλικού τύπου φυσικά.
Τα τωρινά χειρόγραφά μου είναι ελεεινά, καμμία σχέση με το παρελθόν, να φανταστείτε ότι δεν έχω καταλήξει αν θέλω να γράφω όρθια ή πλάγια...

Kαπα said...

Οι γονείς μου είχαν την φαεινή ιδέα να... κλέψουν μήνες για να με στείλουν σχολείο μόλις κλείσω τα πέντε - και τα κατάφεραν. Δυστυχώς ατύχησαν επειδή η πρώτη μέρα ήταν πολύ τραυματική. Η δασκάλα σήκωσε ένα παιδάκι και το ρήμαξε στο ξύλο χωρίς προφανή αιτία - μάλλον για σκοπούς κατατρομοκράτησης των πρωτάρηδων.

Εγώ δεν είχα καλές σχέσεις με τέτοια θεάματα και το έβαλα στα πόδια - πράγμα αδιανόητο για τα... ήθη της εποχής. Με κυνηγήσανε στους διαδρόμους μικροί και μεγάλοι, αλλά κατάφερα να ξεφύγω. Άλλωστε το σχολείο ήταν ο ζωτικός χώρος της γειτονιάς μου. Το ήξερα απ΄ έξω κι ανακατωτά. Είχα το θάρρος λοιπόν να την κοπανήσω.

"Βρε καλέ μου, βρε χρυσέ μου, δες τα άλλα παιδάκια τι καλά που περνάνε". Τίποτε, εγώ, αμετάπειστος. Ούτε που ήθελα να ακούσω για σχολείο! Μετά από δυο-τρεις μήνες και αφού η καημένη η μάνα μου, πήρε τη διαβεβαίωση από τη δασκάλα ότι θα με πάρει με το καλό, επέστρεψα στο σχολείο... νικητής.

Επειδή όμως δεν είχα κανένα φόβο, έκανα τις εργασίες μου στο πόδι. Τσαπατσούλικα. Κι όταν ύστερα από μήνες, λίγο πριν τελειώσει η πρώτη χρονιά, παρέδωσα μια αισθητικά φιλότιμη αντιγραφή, η δασκάλα έσκισε το τετράδιό μου μπροστά σε όλους, λέγοντας ότι αυτά τα γράμματα δεν είναι δικά μου και πως άλλος έκανε την εργασία.

Έκτοτε η... κολλυβογραφία έγινε δευτέρα φύσις μου. (Ακόμα και τώρα τα γράμματά μου είναι λίαν δυσανάγνωστα.)

Ως πρωτοετής φοιτητής, έτυχε να πάρω μέρος σε μια συλλογική εργασία που είχε ένα μεγάλο προνόμιο: δωρεάν δακτυλογράφο. Της πηγαίναμε τα χειρόγραφα, σε λίγες μέρες ξαναπηγαίναμε για τα δακτυλόγραφα, κάναμε τις διοθρώσεις και τα ξαναπηγαίναμε κοκ – τεράστια ταλαιπωρία. (Δεν κυκλοφορούσαν ακόμη τα φαξ.)

Και τότε έγινε το θαυμα: μούτζωξα τα απαίσια χειρόγραφά μου, πήρα μια παλιά γραφομηχανή, μου έδειξε μια φίλη πως πρέπει να πέφτουν τα χέρια στα πλήκτρα κι αυτό ήτανε. Το απωθημένο (μειονεξία) ετών, εξαλείφθηκε εν μία νυκτί! Και ως νεοφώτιστος έπεσα με τα μούτρα και σύντομα έγινα... σολίστ.

Αγαπημένη μου γραμματοσειρά: zurich Win95BT

Με εκτίμηση

Κάπα

(συγγώμη για το σεντόνι)

virginia Diakaki said...

mou einai poly dyskolo na grapso sto xeri.. apisteyto den to eixa skeftei mexri tvra!!!

Aphrodite said...

Ενα είναι το χρώμα!

Εκείνα τα γράμματα που έβγαζε η παλιά Remington του παππού μου (Portable 1). Μεγάλο πρόβλημα: να βρεις ταινίες μετά τα early 80'ς.

Απο κει και πέρα, για δείτε κάτι γράμματα-αριστούργημα πάνω αριστερά, να πάρετε μια ιδέα... Την πρώτη φορά που τα είδα, είχα πάθει πλάκα, λέω "εδώ είμαστε!", αυτά είναι το καθένα σαν πίνακας!

Πολύ καλή προσπάθεια του σπουδαίου ντηζάινερ Phil Grimshawεδώ, 19ο από πάνω. Για να μην ξεχνάμε ότι οι όμορφες γραμματοσειρές έχουν μια υπογραφή από πίσω.

Αλλά το μόνο σε αυτό το στυλ που κατεβαίνει και φορτώνεται στον υπολογιστή είναι το "Babes in Toyland" (δεν κάνω πλάκα!) που δυστυχώς δεν είναι απαξάπαντος αναγνωρίσιμο (φτ!).

------

Μετά λοιπόν από αυτές τις γραμματοσειρές, για μένα... το χάος, το αδιάφορο για την ακρίβεια!

Αλλά άντε, να ψηφίσω κι εγώ: ό,τι είναι πιο ευκολοδιάβαστο αν πρόκειται για έγγραφο-έγγραφο (Arial, Book Antiqua, Georgia, Lucida, Tahoma, Times, Verdana), ό,τι προσδίδει κάποιον "χαρακτήρα" αν πρόκειται για έγγραφο-"δήλωση" (Blackadder, Comic, Gothic, Curlz, French Script, Impact) συν τις bold εκδοχές τους, και αποκλειστικά Wingdings αν πρόκειται για "Pardon my French" κατάσταση! :))))

------

Τυφλό σύστημα ελληνικά από τα 14 (αμάν τα "φου-ξου" της αρχής), λατινικά από τα 16, ταχύτητες που άνετα κοντράρουν τις 20 -ευαναγνωστότατες παρακαλώ!- σελίδες πυκνογραμμένες χειρόγραφες σημειώσεις ανά ώρα (με παραγραφοποιήσεις, σχεδιαγράμματα, appendices, η χαρά των συμφοιτητών, άραζαν όλοι και έγραφε η σπασίκλ... εεεε... η Αφρο)στο πανεπιστήμιο.

Aphrodite said...

-----

Μεγάλο μου παράπονο που οι οθόνες δεν είναι ελαστικές (!) και διαδραστικές, ώστε να μπορώ να τεντώνω, να πατικώνω και να φτιάχνω τα γράμματα με το χέρι όπως θέλω στο τελικό κείμενο.

Κι όχι, το να το κάνω αυτό ψηφιακά, με τις άπειρες πανθομολογουμένως ευκολίες των προγραμμάτων, δεν είναι το ίδιο.

Είναι η διαφορά ας πούμε του animation με το χέρι Lion King, Beauty and the Beast) από το digital animation (Over the Hedge, Ratatouille).

Δλδ όσο πιο προηγμένα τεχνολογικά, τόσο πιο τέλεια τα γράμματα και τα στοιχεία. Αλλά δεν αναπνέουν - κι ούτε πρόκειται να έχουν μέσα τους και λίγο από στοιχειό.

Αυτό που σε στοιχειώνει...

(ραβασάκι ζωής σε εκτύπωση ας πούμε δε λέει, που να είναι και με Edwardian!).

--------

@Τάκη,

δε ρίχνεις και καμμιά μπηχτή στα κατάλληλα αυτιά, να κάνουμε αντίστοιχη δουλειά στα ελληνικά, κοίτα τι κάνουν οι άνθρωποι κι εμείς... επιστροφή στα βελανίδια!

--------

@all,

με το μοντ τελικά καταλάβατε το τεκ τι ώρες κλείνει? Να ξέρουμε δλδ να αναπροσαρμόσουμε ωράρια... διότι με τις βόλτες ξεχάστηκα! Κι επίθης, τεκ-ξετέκ, θόρρυ, το θεντονο-κουθούρι δεν κόβεται γμτ!
;)

Καληνύχταμέρα σε όλη την απολαυστική παρέααααα!
:)))))

Anonymous said...

Καλημέρα!

About typography...

The sky


Εnjoy!

Nikos Dimou said...

Καλημέρα και καλή εβδομάδα!

Το ποιητικό σχόλιο του Andy μου θύμισε το διάσημο ποίημα του Arthur Rimbaud: Voyelles (Φωνήεντα).

Εκεί ο ποιητής βλέπει κάθε φωνήεν με άλλο χρώμα - αλλά μετά του δίνει και άλλη μορφή: το Ο γίνεται σάλπιγγα κλπ. Αρχίζει με τα χρώματα: "Α μαύρο, Ε λευκό, Ι κόκκινο, U πράσινο, Ο μπλέ: Φωνήεντα".

Voyelles

A noir, E blanc, I rouge, U vert, O bleu : voyelles,
Je dirai quelque jour vos naissances latentes :
A, noir corset velu des mouches éclatantes
Qui bombinent autour des puanteurs cruelles,

Golfes d'ombre ; E, candeurs des vapeurs et des tentes,
Lances des glaciers fiers, rois blancs, frissons d'ombelles ;
I, pourpres, sang craché, rire des lèvres belles
Dans la colère ou les ivresses pénitentes;

U, cycles, vibrement divins des mers virides,
Paix des pâtis semés d'animaux, paix des rides
Que l'alchimie imprime aux grands fronts studieux;

O, suprême Clairon plein des strideurs étranges,
Silences traversés des Mondes et des Anges :
- O l'Oméga, rayon violet de Ses Yeux!


Για όσους δεν ξέρουν Γαλλικά, Αγγλική μετάφραση εδώ: Vowels

Nikos Dimou said...

Θεά, welcome back!

aphro και rallou ωραιότατα τα video για την τυπογραφία!

Παρόλο που είναι αντιτυπογραφικόν θα επαναλάβω ότι μία εικόνα αξίζει χίλιες λέξεις.

Periclis said...

Αν έπρεπε να παρασυρθώ και να μιλήσω για τυπωμένο κείμενο θα έπρεπε να γράψω την ιστορία μιας εποχής και μιας απόλυτης νεανικής αφέλειας και μπερδέματος. Το τυπωμένο κείμενο μου ασκούσε μια γοητεία από τα 15 έως τα 25 χρόνια μου. Έγραφα πολύ τότε. Έχω μια βιβλιοθήκη με διακοσάφυλλα τετράδια, όπου κάποια κείμενα είναι γραμμένα σε γραφομηχανή ή από εκτυπωτή κολλημένα στο τετράδιο. Αλλά κατ’ουσίαν το 99% είναι γραμμένο με το χέρι. Όταν πλέον είχα τα καλύτερα μέσα να παράγω τυπωμένο κείμενο, δηλαδή υπολογιστή και Laser εκτυπωτή, δεν… έγραφα πλέον. Ή έγραφα μόνο software. Αργότερα άρχισα να αποφεύγω να εκτυπώνω. Έχω αποθηκευμένο χαρτί εδώ και 10 χρόνια και ακόμη να τελειώσει. Όταν σκέφτομαι ότι κόβουν δένδρα για να παράγουν αυτό το χαρτί, το θεωρώ φοβερή σπατάλη. Καθώς κανένα κείμενο που γράφω, και φυσικά κανένα πρόγραμμα δεν επιζεί για πολύ. Πολύ σύντομα θέλω να το μεταβάλλω. Το χαρτί, είναι λοιπόν, μια φρικτή σπατάλη, μια ματαιότητα.

Λοιπόν στα 18, το καλύτερο δώρο που έκανα στον εαυτό μου, με λεφτά που είχα κερδίσει δουλεύοντας για το χαρτζιλίκι, ήδη φοιτητής, ήταν μια φθηνή γραφομηχανή. Και από τότε έμαθα τυφλό σύστημα για τα Ελληνικά κείμενα τουλάχιστον. Αλλά το γράψιμο στη γραφομηχανή με ταλαιπωρούσε καθώς έκανα λάθη και η διόρθωσή τους δημιουργούσε μια εικόνα που με απογοήτευε. Ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα.

Στο στρατό, πάλι, πληκτρολόγησα δεκάδες βιβλία, αυτή ήταν η δουλειά μου, σε μεμβράνες πολυγράφου. Εκεί έμαθα και τα διάφορα διορθωτικά, τις «κορεκτίνες», όπως τις λέγαμε. Την κόκκινη για τον πολύγραφο και την άσπρη για το κοινό χαρτί. Επίσης εκεί άκουσα για πρώτη φορά για «επεξεργαστές κειμένου» που κάπου υπήρχαν στο στρατόπεδο αλλά δεν τους είδα ποτέ. Η ιδέα να μπορείς να βλέπεις αυτό που γράφεις και να το διορθώνεις, πριν το τυπώσεις, με μαγνήτιζε. Μα ήταν η λύση που έψαχνα! Αληθινά, ο πρώτος τρόπος που ποτέ σκέφθηκα τους υπολογιστές, ήταν για να γράφω κείμενα.

Έμαθα και τις μηχανές της IBM, αυτές με τα «μπαλάκια». Αλλά ήταν πολύ ακριβές και χάλαγαν εύκολα. Κάθε τόσο ερχόταν ο τεχνικός και άλλαζε ένα εξάρτημα που έσπαγε. Είχαν κάτι το εξαιρετικό. Το μπαλάκι χτυπούσε μια ταινία όπου απέκοπτε ένα κομμάτι της στο σχήμα του γράμματος και το κολλούσε στο χαρτί. Αν έκανες λάθος τότε μπορούσες να ξαναπεράσεις τα λανθασμένα στοιχεία αλλά αυτή τη φορά χρησιμοποιώντας μια ταινία με κόλα που ξεκολλούσε τα λάθος γράμματα, και άντε πάλι από την αρχή να γράψεις τα σωστά αυτή τη φορά.

Σκοτωνόμαστε τα φαντάρια ποιος θα πάρει μια τέτοια γραφομηχανή για να κάνει την δουλειά του. Φυσικά για τις μεμβράνες πολυγράφου δεν χρησιμοποιούσαμε την ταινία, χτυπάγαμε κατευθείαν το γράμμα πάνω στην μεμβράνη. Φαντάσου μια θητεία ολόκληρη να μιλάω με τα άλλα φαντάρια για γραφομηχανές, πολυγράφους και «κορεκτίνες» και να μοντάρω βιβλία. Ήμουν ένας… τυπογράφος.

Μετά ήρθαν οι υπολογιστές. Το Spectrum ZX 48K. Και το πρώτο μου πρόγραμμα ήταν ένας επεξεργαστής κειμένου. Αρχικά ήθελα πάντα να τυπώνω τα προγράμματα με ένα μικρό εκτυπωτή που είχα αγοράσει. Ήμουν ακόμη στον στρατό και κοιτούσα μια μακρόστενη λίστα με το πρόγραμμα του επεξεργαστή. Μια εικόνα που μου έχει μείνει ανεξίτηλη από τότε.

Τα «πεινασμένα» χρόνια μετά τον στρατό, που έψαχνα την θέση μου στον κόσμο της εργασίας, έμπλεξα και με την φωτοσύνθεση. Πληκτρολογούσα τα κείμενα ενός ολόκληρου περιοδικού σε ένα «IBM συμβατό» βάζοντας τους κατάλληλους κωδικούς για bold, υπογραμμισμένα κτλ, για τα μηχανήματα της φωτοσύνθεσης. Φυσικά με ένα δικό μου πρόγραμμα επεξεργασίας κειμένου που είχε κυκλοφορήσει πολύ τότε.

Σήμερα έχω μεν ένα έγχρωμο Laser εκτυπωτή που σπανίως τον χρησιμοποιώ και συνήθως, όποτε το κάνω, ως φωτοτυπικό σε συνδυασμό με τον scanner.

Το πιο προσφιλές μου φοντ είναι το… cοurier new. Το μόνο φόντ που χρησιμοποιείς για να γράψεις software. Και οπουδήποτε αλλού μ’αρέσουν φοντ καθαρά και ευανάγνωστα, όπως τα verdana. Αλλά δεν τυπώνω, εγώ δεν τυπώνω. Δεν βλέπω τον λόγο.

Nikos Dimou said...

periclis
χορταστικό σχόλιο!

αχ οι κωδικοί - ακόμα τους χρησιμοποιώ όταν γράφω!

ctrl+i = italics
ctrl+b = bold
ctrl+u = underline

Takis Alevantis said...

Αφροδίτη σε φιλώ σταυρωτά!

Κοίτα λίγο την Εταιρεία Ελληνικών
Τυπογραφικών Στοιχείων
και τα ξαναλέμε ...

tassos georgakopoulos said...

Είναι εκπληκτικό (και συγκινητικό)το πως όλα εχουν την Ιστορία τους! Για τις παρουσιασεις χρησιμοποιω κυρίως Comic Sans. Για τα word kειμενα τα Times New Roman. Τελικά τα περισσότερα καταλήγουν στο πακετο PDF.
Η παρατήρηση στο τέλος του κειμένου του θηραίος μου θύμισε αξέχαστες στιγμές που ενα παραληρόν πλήθος μουρμουραγε
Oh my God!.. another slide.
Αυτό σήμερα το καταλαβαίνεις μόνο αν ό αλλος σου εχει δείξει σε 30 λεπτά 150 διαφάνειες Power Point!

heinz said...

Πάντως, συνεχίζω να γράφω μανιωδώς με το χέρι όποτε βρω την ευκαιρία. Εντελώς αντιπαραγωγικό - το ξέρω, αλλά μ' αρέσει.

Και ποτέ δεν έχω διαβάσει μεγάλο κείμενο από το monitor. Πάντα τα τυπώνω.

Παλαιάς σχολής μάλλον....

Genghis said...

Voice recognition δουλεύει αρκετά καλά γιά κείμενα email και word πού είναι πάνω από μία δύο προτάσεις (στα αγγλικά τουλάχιστον). Απ οτι βλέπω τα Vista έχουν ήδη ενσωματωμένο voice recognition engine (δεν τα χρησιμοποιώ ακόμα διότι έχω SDK που δεν ειναι προσαρμοσμένα ακόμα σε Vista).

Nikos Dimou said...

heinz
η αντοχή μου για διάβασμα από οθόνη φτάνει τις 3-4 σελίδες. Τα μεγαλύτερα τυπώνονται.

giant13 said...

Καλημέρα και καλή βδομάδα.

Με χαρά βλέπω και την επανεμφάνιση της Θεάς του blogging.

Ερώτηση σε όσους γνωρίζουν τυφλό σύστημα πληκτρολόγησης.

Υπάρχει δυσκολία ατην εναλλαγή λατινικής και ελληνικής γραφής;

Πρέπει κάποιος να εξασκηθεί και στα δύο;

Yannis H said...

Αντυ!!! Μα τι εξαίρετο σχόλιο!

Μου θύμισες και τις λετρίνες – τα πρώτα ‘Μ’ στο Μια φορά κι έναν καιρό….

Και κυρίως, τις λετρίνες ενός βιβλίου του Γυμνασίου (κίτρινο εξώφυλλο), ήταν γαλάζιες και είχαν θέματα από την ελληνική παράδοση – σαν κεντήματα και υφαντά. (Όπως λες: τι παράξενα τα ελληνικά με γοτθική φορεσιά!) Αυτά δεν είχαν καμπύλες και έλικες αλλά έναν κύκνο μέσα στο Δ, ένα βόδι μέσα στο Μ…

Τις είχα σκανάρει – τόσο πολύ μου άρεσαν!

Νάσαι καλά που μου τα θύμισες!

Periclis said...

Υπάρχει δυσκολία ατην εναλλαγή λατινικής και ελληνικής γραφής;

Φυσικά. Αλλά πιστεύω (γιατί δεν το έχω κάνει) αν ξέρεις τυφλό στα Ελληνικά, θα μάθεις πολύ πιο γρήγορα και στα Αγγλικά. Τα Αγγλικά τα γράφω με τους δυο δείκτες, αλλά μόλις είναι να γράψω Ελληνικό κείμενο τα χέρια μου αυτόματα τοποθετούνται στο πληκτρολογιο για τυφλό.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΛΙΟΛΙΟΣ said...

Ένα εξαιρετικό άρθρο του οικοδεσπότη από το Lifo εδώ. Χαρμολύπη. Δεν μου άρερε η τελευταία πρόσταση, αν υπήρχε μιά ελπίδα να εισακουστεί την καταστρέφει.

Περισσότερα και εντός θέματος σε λίγο...

Nikos Dimou said...

Είχα μάθει τυφλό σε γραφομηχανή στο Κολλέγιο (μάθημα κατ επιλογήν - καθηγητής κ. Μελετής). Η πρώτη μου γραφομηχανή ήταν Γερμανική - άλλο πληκτρολόγιο. Εκεί έγραψα όλες μου τις εργασίες και την διατριβή μου. Μετά Ελληνική, Αγγλική και (σπάνια) Γαλλική. Πάντα τυφλό σύστημα - τις μικροδιαφορές τις μαθαίνεις γρήγορα.

Στην αυτοβιογραφία μου ("Οι Δρόμοι μου") υπάρχει ένα ολόκληρο κεφάλαιο με τίτλο "Γραφή και Τυπογραφία". (Σελ. 118). Τώρα που αναφέρθηκαν οι λετρίνες σκέφθηκα πως θα μπορούσα να συντηρήσω ένα blog αποκλειστικά με θέματα τυπογραφίας και βιβλιοφιλίας. Έχω άλλωστε, εκτός από πείρα, και μία μεγάλη συλλογή.

gnik said...

Καλή εβδομάδα
Συγχαρητήρια κ. Δήμου τι σύμπνοια, αγάπη και ανταλλαγή φιλοφρονήσεων είναι αυτή σήμερα, καταφέρατε με μια ανάρτηση να έχετε όλο τον κόσμο στο κρεβάτι της ψυχανάλυσης .
Μακάρι να συνεχίσει έτσι.

pensierix said...

Εξαιρετικό το σχόλιο του Andy. Αλλά τι θέλει να πει ο ποιητής με το:
"Κρίμα που τα ελληνικά δεν έχουν το G, μ’ αρέσει το G.";

Και σε μένα αρέσει το σημείο G, τα ελληνικά δεν το διαθέτουν, ελπίζω τουλάχιστον να το διαθέτουν οι Ελληνίδες! (και στις Ιταλίδες δεν θα με χάλαγε).

;))))

Nikos Dimou said...

Και πάλι η σωστή διεύθυνση είναι ΕΔΩ

athanasia said...

@Andy,

Μου άρεσε πολύ!

Όσο για το J, το αγαπημένο μου γράμμα... Ωραίο σχήμα, κομψή αυθάδεια και, επιπλέον, το αρχικό γράμμα αγαπημένων ονομάτων και λέξεων με ωραίο νόημα.

:)

@ΝΔ,

Eυχαριστώ για τον Rimbaud που δεν ήξερα... :)

@Aphrodite,

Welcome back

@Αll,

Για κάποιο λόγο, το ποστ αυτό μου άρεσε πολύ.

antonious said...

giant13
Υπάρχει δυσκολία στην εναλλαγή λατινικής και ελληνικής γραφής;


Το τυφλό σύστημα είναι κάτι που μαθαίνεται σχετικά γρήγορα και αποδίδει τα μέγιστα. Χαίρεσαι να γράφεις! Αξίζει ο κόπος λίγων ημερών.

Έκανα λίγα μαθήματα τυφλού συστήματος με τη βοήθεια ενός προγράμματος σαν και αυτό που έναν καιρό έδινε το RAM. Ζήτημα να ξόδεψα παραπάνω από 3-4 ωρες. Μετά το βαρέθηκα αλλά προσπαθούσα πάντα να γράφω με το σύστημα αυτό. Το πρόγραμμα ήταν για λατινικό αλφάβητο.

Δεν έκανα ποτέ κανένα μαθήμα για το ελληνικό. Απλά κάποια στιγμή που είχα χρόνο (στο στρατό) έγραψα τη διπλωματική φίλης. Θέλει λίγο κόπο στην αρχή.

Στη συνέχεια το μυαλό συντονίζεται μόνο του στο λατινικό ή στο ελληνικό αλφάβητο. Εύκολο το πέρασμα θα έλεγα και εύκολο το τυφλό σύστημα γενικότερα. Και αξίζει!

d3lta said...

ωραίο ποστ...

ως notorious κακογράφος (οι γιατροί ωχριούν), η χειρόγραφη παραγωγή μου σπανίως πλέον ξεπερνά την σελίδα (αν και έχω μία αδυναμία προς τα παλαιά είδη γραφής, πένες κλπ)...

ξεκίνησα την καριέρα μου ως δακτυλογράφος με γραφομηχανή και τέλεξ (το θυμάστε;) πριν έλθει ο πρώτος amstrad με dos στα τέλη της δεκαετίας του ογδόντα. Το σύστημα όχι ακριβώς τυφλό, μάλλον προς το μονόφθαλμο ρέπει - αλλά γρήγορο ύστερα από τόσα χρόνια.

οι γραμματοσειρές πάντα ασκούσαν μία ιδιαίτερη γοητεία επάνω μου και περιέργως αντιλαμβανόμουν τον κόπο και το καλλιτεχνικό μεράκι που χρειάζεται γιά την δημιουργία μίας ωραίας γραμματοσειράς.

ως μάλλον ρομαντικός (στο πολύ βάθος) ότι τυπώνω το τυπώνω σαν τον περικλή σε courier new, τα επί της οθόνης "ότι κάτσει".

ΥΓ συγχαρητήρια στους έχοντες ποιητική φλέβα καθώς και στον Τάκη Αλεβαντή γιά την συμβολή του στην διατήρηση των εθνικών γαμματοσειρών.

Nikos Dimou said...

gnik said...
τι σύμπνοια, αγάπη και ανταλλαγή φιλοφρονήσεων είναι αυτή σήμερα...

---------------------------------

Mα υπάρχει πιο φιλειρηνικό πράγμα από τα γράμματα;

Από τις γραμματοσειρές της Greek Font Society (ευχαριστούμε Τάκη) κατέβασα (ή "καταφόρτωσα") την GFS Neo Hellenic επειδή μου άρεσε - αλλά βλέπω ότι είναι μόνο για Mac.

xasodikis said...

Ωραιότατο θέμα!

Για τα δικόγραφα χρησιμοποιώ Tahoma 12άρια για τα δικά μου, Times New Roman 13άρια για του πατέρα μου και για την καθαρογραφή δικαστικών αποφάσεων (αν και δεν είναι υποχρεωτικό...), TrebuchetMS 12άρια τελευταία, που όμως δεν με έχουν πείσει και σκέφτομαι να μην τα καθιερώσω. Στο blog χρησιμοποιώ Verdana, γιατί τα TrebuchetMS κανονικού μεγέθους μου φαίνονται μικρά.

Τα κείμενα γράφονται σε OpenOffice σήμερα, StarOffice παλαιότερα -το Word πάνε δέκα χρόνια που δεν το έχω χρησιμοποιήσει. Σύστημα ημίτυφλο (κοιτάω το πληκτρολόγιο εναλλάξ με την οθόνη ή το κείμενο που αντιγράφω και ενίοτε δουλεύουν και άλλα δάχτυλα εκτός από τους δείκτες...).

Γραφομηχανή πρόλαβα να δουλέψω για λίγους μήνες, μέχρι που πήραμε το πρώτο PC στο γραφείο, το μακρινό έτος 1998...

Καμιά ιδέα για δωρεάν ελληνικές γραμματοσειρές;

Α! Επίσης, πολύ γέλασα όταν πρωτοείδα αυτό. Τι άλλο θα δουν τα μάτια μας...

Stavros Katsaris said...

Καλησπέρα σε όλη την παρέα!

Andy κυριολεκτικά έμεινα έκπληκτος από το σχόλιο σου!
Το αντιγράφω και το κρατώ στα αγαπημένα μου!!!

Μεγάλη χαρά και η επιστροφή της Θεας!
Έλειψες κούκλα μου έλειψες.
Τώρα νομίζω πως είμαστε πιο πλήρεις.
Όσο για μένα δουλεύω ένα ημίτυφλο σύστημα αλλά Άγγελος με το οποίο νομίζω οτι τα κουτσοκαταφέρνω!
Για γραμματοσειρές δεν έχω ιδιαίτερη προτίμηση αφού η διάθεση μου αλλάζει κάθε λίγο όπως άλλωστε και ο γραφικός μου χαρακτήρας!?!
Στο μαγαζί γράφω αρκετές ευχητήριες κάρτες από τηλεφωνικές παραγγελίες.
Αν είμαι εκνευρισμένος η κάρτα είναι έντονα και επιθετικά γραμμένη.
Όταν είμαι ήρεμος γράφω στρογγυλά.
Έτσι συνήθισα να γράφω διαφορετικά και στον υπολογιστή.
Άλλες φορές μου αρέσει άλλες αλλάζω είμαι γενικότερα μονίμως στο ψάξιμο!

Πολλές καλησπέρες και καλωσορίσματα!

libertarian said...

Πάντα είχα πρόβλημα με την γραφή, ο γραφικός μου χαρακτήρας έμοιαζε περισσότερο με ιερογλυφικά και έκανα ορθογραφικά λάθη. Από τότε που συνδέθηκα στο διαδίκτυο όχι μόνο γράφω συχνότερα αλλά βελτίωσα και την ορθογραφία μου (ας είναι καλά οι αυτόματοι διορθωτές που με ειδοποιούν σε πραγματικό χρόνο :Ρ)

Πλέον θεωρώ την γραφή με το χέρι πρωτόγονη, είναι αντιπαραγωγική, χρησιμοποιείς μονάχα ένα χέρι και τρία δάκτυλα ενώ όταν πληκτρολογείς χρησιμοποιείς και τα δύο χέρια και σχεδόν όλα τα δάκτυλα, αυξάνοντας έτσι την ταχύτητα γραφής.

Η αγαπημένη μου γραμματοσειρά από την εποχή που έγραφα μονάχα σε Amiga ήταν η Helvetica.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΛΙΟΛΙΟΣ said...

Χαιρετώ την παρέα!

Να καλωσορίσω την Αφροδίτη, μέσα στην σύμπνοια που βιώνουμε σήμερα ίσως να δούμε και τον Μ. ως το βράδυ! (μακάρι!)

Είδα και τον σαλτάρω, άντε ρε παιδιά να μαζεύεται η παρέα σιγά-σιγά!

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στην ιατρική είναι η ανάγνωση των γραφικών χαρακτήρων των άλλων.

Πολλά ιατρικά λάθη γίνονται εξ' αιτίας δυσανάγνωστων συνταγογραφήσεων.

Η ηλεκτρονική συνταγογράφηση θεωρήθηκε πανάκεια αλλά παρ' ότι περιόρισε τα λάθη εν τούτοις δεν τα εξάλειψε και δημιούργησε και καινούρια.

Είναι ν' απορεί κανείς ότι παρά την εξέλιξη των υπολογιστών και της ΑΙ χρησιμοποιούμε ακόμα το αφύσικο πληκτολόγιο.

Κατ' αρχάς το QWERTY δεν είναι υποχρεωτικά ότι καλύτερο, μερικοί λένε ότι σχεδιάστηκε ειδικά ώστε να καθυστερεί την πληκτρολόγηση στις αρχαίες μηχανές που κολλούσαν. Υπάρχει και το Dvorak Simplified Keyboard που προσπαθεί να κάνει μιά περισσότερο λογική τακτοποίηση των γραμμάτων.

Από την άλλη το speech recognition ακόμα αργεί.

Ελπιδοφόρο είναι κατά την γνώμη μου το handwriting recognition. Οι αδυναμίες του ακόμα εμφανείς: Με την αδυναμία του handwriting recognition την γλυτώνουμε ακόμα από robotic registration και απείρως περισσότερο spam (Ξέρετε, εκείνη η εικονούλα με κακογραμμένα γράμματα που σας ζητάει να τα πληκτρολογήσετε)

Αγαπημένες γραμματοσειρές; Arial 10

Πως πληκτρολογώ; Με 2 έως 5 δάκτυλα...

Μιά απορία/ερώτηση προς τον οικοδεσπότη:

Υπάρχουν γραμματοσειρές που προσπαθούν να μοιάσουν χειρόγραφο.

Προσπάθησε κανείς να δημιουργήσει κάποια γραμματοσειρά στην οποία τα γράμματα να είναι διαφορετικά κάθε φορά;

Θα έμοιαζε πολύ με χειρόγραφο χωρίς να είναι!

ΑΝΤΩΝΗΣ ΛΙΟΛΙΟΣ said...

Και για να μην ξεχνάμε τους πρωτοπόρους:

Την ηλεκτρονική καλλιγραφία την χρωστάμε κυρίως στον Steve Jobs.

Αντιγράφω από εδώ

"Reed College at that time offered perhaps the best calligraphy instruction in the country. Throughout the campus every poster, every label on every drawer, was beautifully hand calligraphed. Because I had dropped out and didn't have to take the normal classes, I decided to take a calligraphy class to learn how to do this. I learned about serif and san serif typefaces, about varying the amount of space between different letter combinations, about what makes great typography great. It was beautiful, historical, artistically subtle in a way that science can't capture, and I found it fascinating.

None of this had even a hope of any practical application in my life. But ten years later, when we were designing the first Macintosh computer, it all came back to me. And we designed it all into the Mac. It was the first computer with beautiful typography. If I had never dropped in on that single course in college, the Mac would have never had multiple typefaces or proportionally spaced fonts. And since Windows just copied the Mac, its likely that no personal computer would have them. If I had never dropped out, I would have never dropped in on this calligraphy class, and personal computers might not have the wonderful typography that they do. Of course it was impossible to connect the dots looking forward when I was in college. But it was very, very clear looking backwards ten years later.
"


Εύγε Στέφανε!

Kato Patissia said...

ΤΟ ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΑΚΙ
ΤΟΥ RAM..


Δεν έχω ιδιαίτερη προτίμηση σε κάποια γραμματοσειρά, προτιμώ αυτές που έχει όλος ο κόσμος για να μπορούν να με διαβάσουν οι άλλοι, κι’ από αυτές συνήθως προτιμώ τα Arial από τα Times. Στο Ίντερνετ τα Georgia και Verdana, και γενικά ανάλογα με το περιεχόμενο διαλέγω και την πιο ταιριαστή γραμματοσειρά.

Έμαθα το τυφλό σύστημα από μια δισκέτα του RAM, τον καιρό της πρώτης μου δουλειάς. Αφιέρωνα καθημερινά 5 λεπτά για εξάσκηση στην ώρα του πρωϊνού καφέ, για 4 μήνες περίπου. Θυμάμαι μάλιστα, πως η δισκέτα είχε και …παιχνίδι ( DOS ) με ένα ..κροκοδειλάκι, που με κυνηγούσε καθώς έγραφα! Είχα τραβήξει μεγάλες αγωνίες τότε…!

Στη συνέχεια, το RAM έβγαλε νέες εκδόσεις του προγράμματος, αλλα το κροκοδειλάκι… απουσιάζει πιά! Κρίμα…

Τέλος πάντων όμως, το αποτέλεσμα είναι πως σήμερα γράφω άνετα χωρίς να κοιτάζω πληκ/γιο ή οθόνη, Ελληνικά και Αγγλικά, με ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτή που γράφω με το στυλό. Ώρες-ώρες, το απολαμβάνω και… απορώ κι’ εγώ ο ίδιος γιατι νομίζω πως ΠΡΩΤΑ γράφω και ΜΕΤΑ ..σκέφτομαι το κείμενο! Ναι!!

Το τυφλό ήταν από τις σημαντικότερες δεξιότητες που απέκτησα στη ζωή μου. Μου δίνει μια αίσθηση ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ πάνω στον υπολογιστή. Δεν φοβάμαι τα μεγάλα κείμενα ( έχω περάσει στον Η/Υ τη νουβέλα ενός φίλου 80 σελίδων, με ευχαρίστηση.. ).

Μια φορά χρειάστηκε να δουλέψω ως βοηθητικός για λίγες μέρες σε μια υπηρεσία που δεχόταν αιτήσεις από πλήθος ανθρώπων σε ουρές, και ‘ξεπέταξα’ με το τυφλό 50% περισσότερες αιτήσεις από τον καλύτερο μόνιμο υπάλληλο εκεί.. Όταν με πιάνει η απελπισία τον καιρό της ανεργίας, σκέφτομαι ότι μόνο με το τυφλό θα μπορούσα να είμαι παραγωγικός για τον τόπο κι’ εγώ…

Προτείνω δε στο ΥΠΕΠΘ να καθιερώσει το τυφλό σύστημα ως μάθημα επιλογής στα σχολεία. Καταλαβαίνω τις δυσκολίες, αλλα κάτι τέτοιο θα ωφελήσει πολύ τους μαθητές και τη χώρα.. ( Ιδιαίτερα δε, αν συνδυαστεί με ...κροκοδειλάκι!! )

ΑΝΩΝΥΜΟΣ said...

Κατέβασα την GFS Neo HellenicTT και δουλεύει στα Windows. Δεν δομίμασα σε Mac.

ΑΝΩΝΥΜΟΣ said...

Antonios Liolios said...

Μιά απορία/ερώτηση προς τον οικοδεσπότη:
Υπάρχουν γραμματοσειρές που προσπαθούν να μοιάσουν χειρόγραφο.
---------------------------------
Δεν είμαι ο οικοδεσπότης:-) και μπορώ να πω μόνο για ένα γράμμα:-(
Στη γραμματοσειρά symbol υπάρχει η τυπογραφική μορφή του χειρόγραφου π. Δεν ξέρω αν το μαθαίνουν ακόμα τα παιδιά στο δημοτικό, αλλά οι παλαιότεροι το χρησιμοποιούσαν. Περισσότερες λεπτομέρειες στο pdf του Γιάννη Χαραλάμπους εδώ (σελ.8).

Nikos Dimou said...

Αντώνιε υπάρχουν πολλές σειρές που μιμούνται το χειρόγραφο κείμενο - είτε καλλιγραφικές (έβαλα ένα δείγμα) είτε και ανομοιογενείς σαν ορνιθοσκαλίσματα. Έχει τέτοιες αρκετές η Magenta.

harrygrath said...

Εχει κανεις εμπειρια απο σοφτγουεαρ αναγνωρισης ομιλιας ?

aggelos-x-aggelos said...

Για τους πραγματιστές, το γράμμα Ζ δεν είναι τίποτα παραπάνω από φωνητικά σημαντικό σύμβολο, ένα δευτερεύον στοιχείο της γραφής που μπορεί κανείς να το μάθει εύκολα, να το αφομοιώσει γρήγορα και να το χρησιμοποιεί σποραδικά στην πορεία της εγγράμματης ζωής του. Για τους κυνικούς το Ζ δεν είναι παρά ένα S με ένα παλούκι στον πισινό.

Εντάξει, είναι αλήθεια ότι κάθε λέξη που είναι άξια επανάληψης είναι μεγαλύτερη από το άθροισμα των στοιχείων που την αποτελούν· και το συγκεκριμένο λεξοστοιχείο, το Ζ -γωνιώδες, ενώ το S είναι καμπυλόγραμμο- μπορεί, από μια ορισμένη οπτική, να φαίνεται πρωκτικά καλωδιωμένο (αν και το Ζ είναι πολύ εκλεπτυσμένο για να σηκώσει ψηλά τα χέρια σαν το Υ και να σκούζει υστερικά σαν να το τσίμπισαν (...)


Tom Robbins, Αγριόπαπιες πετούν ανάστροφα. Μετάφραση Γιώργος Μπαρουξής

Το κείμενο γράφτηκε για το Esquire το 1996. Και το υπόλοιπο είναι υπέροχο αλλά βαριέμαι να το αντιγράψω ολόκληρο.

Και για την (όση) αντιγραφή aggelos-x-aggelos.

aggelos-x-aggelos said...

Α, ξέχασα να γράψω ότι το προηγούμενο μου ήρθε στο μυαλό όταν διάβασα το σχόλιο του Andy!

Και αν μου επιτρέπει ο οικοδεσπότης μια υπενθύμιση, την Παρασκευή είναι και η δίκη του Αντώνη Τσιπρόπουλου.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΛΙΟΛΙΟΣ said...

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις.

Φοβάμαι ότι δεν έγινε κατανοητός: Εννοώ, υπάρχουν γραμματοσειρές που με το κατάλληλο λογισμικό να αλλάζουν συνεχώς την εμφάνιση των χαρακτήρων;

Όταν γράφουμε ο μοναδικός γραφικός μας χαρακτήρας έχει διακυμάνσεις. Υπάρχει λογισμικό που να το κάνει αυτό; Ώστε ο κάθε χαρακτήρας να είναι διαφορετικός κάθε φορά αλλά να αναγνωρίζεται σαν μέλος ενός ορισμένου συνόλου.

Η ιδέα μου δημιουργήθηκε όταν συνειδητοποίησα πόσο πολύ θα έμοιαζε αυτή η σειρά με την ανθρώπινη γραφή διατηρώντας παράλληλα τα τεχνικά πλεονεκτήματα

Περιμένω απαντήσεις

gatti said...

Πολύ ενδιαφέρον θέμα. Παλαιότερα είχα τη φήμη εξαιρετικής καλλιγράφου, αλλά τώρα πια μετά από τόσα χρόνια που χρησιμοποιώ το κομπιούτερ, όχι μόνο δεν κάνω ωραία γράμματα αλλά δεν μπορώ στην κυριολεξία να γράψω πάνω από τρεις - τέσσερις γραμμές με το χέρι, χωρίς να κουραστώ. Τα δε γράμματά μου είναι άθλια και συναγωνίζονται επάξια μια δυσανάγνωστη ιατρική συνταγή.

Πέρασα πρώτα από τη γραφομηχανή για την οποία μάλιστα πήγα σε σχολή και έμαθα τυφλό σύστημα. Η γραφομηχανή με δυσκόλεψε, όχι μόνο γιατί έβρισκα τα πλήκτρα σκληρά, αλλά και
από την άποψη ότι ο ήχος που παράγουν τα πλήκτρα της μου διέκοπτε τον ειρμό των σκέψεων.
Η ηλεκτρική γραφομηχανή ήταν ακόμα μεγαλύτερη τραγωδία, γιατί ήθελε να χαϊδεύεις τα πλήκτρα κι όπως εγώ είχα συνηθίσει να τα χτυπάω δυνατά έφευγε όλη η γραμμή με το ίδιο γράμμα τυπωμένο πολλές φορές.
Οταν φοιτήτρια ακόμα έπιασα δουλειά και χρειάστηκε να δουλέψω σε κομπιούτερ, τα πράγματα χειροτέρεψαν. Πρωτοέγραψα σε κάτι πρωτόγονα κομπιούτερ με οθόνη σαν αυτή των ATM και με μια δισκέτα σαν τετράγωνο πιάτο. Δεν μπορούσα καν να συγκεντρωθώ, με εκνεύριζε ο ήχος των πλήκτρων που μου θύμιζε (μη γελάσετε εδώ) τον ήχο που έκαναν τα σαλιγκάρια όταν η γιαγιά μου τα έριχνε στην κατσαρόλα. Οταν τα κομπιούτερ εκσυγχρονίστηκαν είχα πια συνηθίσει τόσο πολύ που τα λάτρεψα. Ο ήχος των πλήκτρων όχι μόνο δεν με εκνεύριζε, αλλά έμοιαζε με μουσική στα αυτιά μου. Ακόμα και τώρα όπως τρέχουν πάνω τους τα χέρια μου, αισθάνομαι ότι μου δίνουν ρυθμό.

Τώρα πια δεν μπορώ να γράψω τίποτα στο χαρτί, ούτε όμως και σε γραφομηχανή. Το κάθε τι, ακόμα και το πιο μικρό, μέχρι και η λίστα με τα ψώνια του σούπερ μάρκετ γράφεται στο κομπιούτερ και μετά περνάει από τον εκτυπωτή. Είμαι πια εξαρτημένη από το κομπιούτερ.
Οσο για τα γράμματα, έχω μεγάλη ...ιδιοτροπία σ΄ αυτόν τον τομέα. Arial και μόνο arial σε font size 10 και zoom στο 100%.
Επειδή μάλιστα δεν μπορώ να αντέξω διαφορετική γραμματοσειρά (αλλά και διαφορετικό μέγεθος γραμμάτων, πλάγια γράμματα, έντονα κ.λπ.) κάθε κομμάτι κειμένου που αντιγράφω από κάπου αλλού το "φιλτράρω" πρώτα στο σημειωματάριο που αποτελεί για μένα την ...κολυμβήθρα του Σιλωάμ και μετά "εξαγνισμένο" το μεταφέρω στο word ως arial.


Η μόνη περίπτωση που δεν χρησιμοποιώ arial είναι όταν θέλω να γράψω μια επιστολή (οι φίλοι μου ξέρουν πια ότι δεν μπορώ να γράψω σχεδόν τίποτα στο χέρι) οπότε χρησιμοποιώ τα comic sans που σου δίνουν την αίσθηση ότι ένα κείμενο είναι γραμμένο στο χέρι.

Tα times new roman δεν με ενοχλούν όταν τα βλέπω, παρά μόνο όταν τα χρησιμοποιώ, τα tahoma μου είναι πολύ ευχάριστα και βρίσκω τα baskerville εξαιρετικά σικάτα.
Δεν μπορώ όμως να αντέξω με τίποτα τα courier new.

civil said...

Ξεκίνησα με γραφομηχανή (το πρώτο φορητό μοντέλο της Remington, μάλλον του 1910-1920,ενθύμιο από τον παππού)ικανό να κάνει τον οικοδεσπότη να ζηλέψει. Η μυρωδιά της δερμάτινης κάσας συγκλονιστική ακόμα και σήμερα. Και βέβαια ακόμα σε λειτουργία. Τυφλό σύστημα σε αγγλικά και ελληνικά (αλλιώς μετά από 4 πτυχία ακόμα θα σπούδαζα). Πραγματικά εύκολα περνάς από μία ξένη γλώσσα σε άλλη γνωρίζοντας τυφλό σύστημα. Γραμματοσειρά πάντα Arial που μονοπολεί σχεδόν τις τεχνικές εκθέσεις της φάρας των πολιτικών μηχανικών.
Καλησπέρα σε όλους, ανεξαρτήτως γραμματοσειράς.

Nikos Dimou said...

liolios από ότι ξέρω δεν υπάρχει. Θα έπρεπε να έχει fuzzy logic...

butterfly said...

Έμαθα αγγλικό τυφλό σύστημα αντιγράφοντας μία συνέντευξη των Blur στο Q στα 14 μου. Στη συνέχεια ελληνικό και γερμανικό. Χειρόγραφα πλέον λίγα, τα γράμματά μου γίνονται όλο και πιο παιδικά. Ο γραφικός μου χαρακτήρας έφτασε στο απόγειό του σε δύο περιόδους: όταν έγραφα κασέτες και όταν έκανα μία λίστα με τα cd που ήθελα να αγοράσω, ίσως γιατί ήταν πράγματα που αγαπούσα πολύ.

Τα γράμματα τα λατρεύω. Από τα αγαπημένα μου γραφικά είναι γράμματα να στριφογυρίζουν και να πετούν. Αγαπημένες στρωτές γραμματοσειρές, με πατούρες για να «πιάνεται» το μυαλό, η Garamond και η Times σε ΤΕΧ (η «Απλή» του οικοδεσπότη). Απλές και νεανικές η Tahoma και η Lucida. Αλλά την αγαπημένη μου την βρήκα χρόνια πριν, σε γράμμα αποδοχής από ξένο πανεπιστήμιο. Κομψή, στρωτή και λεπτοκαμωμένη serif. Μέρες έψαχνα χωρίς αποτέλεσμα στα Windows, τον Illustrator και το ΤΕΧ. Πήγα και στο «γιατρό»-σε συμφοιτητή με το ίδιο πάθος και περισσότερες γνώσεις. Απλώσαμε το χαρτί και το εξετάζαμε σαν ακτινογραφία-«μήπως αυτή;» «μήπως αυτή;». Τζίφος. Μήνες μετά, στο ίδιο πανεπιστήμιο ούσα, πήγα σε παρουσίαση-με το αντικείμενο του πόθου! Μετά την ομιλία, προσέγγισα τον παρουσιαστή: «Μπορώ να σας ρωτήσω κάτι;» «Παρακαλώ.» «Ποια γραμματοσειρά είναι αυτή;» Χαμογέλασε ο άνθρωπος, και το αίνιγμα λύθηκε - proprietary του πανεπιστημίου, «μόνο για μέλη». Την κατέβασα και την χρησιμοποιώ έκτοτε. Μόνο ελληνικά που δεν έχει.

Την ίδια περίοδο περίπου έμαθα και ΤΕΧ, το υπέρτατο typesetting σύστημα του «αναγεννησιακού» Donald Knuth. Ασύγκριτη κομψότητα που δεν επιτυγχάνεται με κανέναν WYSIWYG editor, το χρησιμοποιώ έκτοτε για όλα τα σημαντικά μου κείμενα. Έμαθα πρόσφατα και πώς να κάνω γράμματα σαν αυτά που λέει ο Andy-αχ, να είχα ένα μικρό ανιψάκι να του γράψω παραμύθι, μόνο για να το ξεκινήσω με τέτοιο γράμμα!

Η εμμονή, βέβαια, με τις γραμματοσειρές έχει και τα κακά της-είναι το ένα από τα δύο compulsive στοιχεία του χαρακτήρα μου. Όποτε βλέπω άσχετα fonts και γράμματα απλωμένα με θράσος και αφέλεια σε κείμενο, νιώθω σαν τον detective Monk - δαγκώνομαι να μη μιλήσω (γιατί σιχαίνομαι και το micromanaging). Ένας τίτλος ή μία αρίθμηση Times σε παρουσίαση με Verdana μου αποσπά την προσοχή: στριφογυρνάω, κοιτάω αλλού, «μα κανένας δεν το είδε αυτό το πράγμα;» Όταν συνεργάζομαι με άλλους, φροντίζω να επιμελούμαι το layout στην αρχή και στο τέλος-κι έτσι είμαστε όλοι ευχαριστημένοι.

Και δύο tips: όσοι έχετε ακόμη XP, κατεβάστε από την MS το ClearType και σώστε τα μάτια σας. Και όσοι ενδιαφέρεστε για την τυπογραφία, αγοράστε το εξαιρετικό βιβλίο «Στοιχεία
της Τυπογραφικής Τέχνης» του Robert Bringhurst από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΛΙΟΛΙΟΣ said...

butterfly said

όσοι έχετε ακόμη XP, κατεβάστε από την MS το ClearType και σώστε τα μάτια σας.


Το δοκίμασα αλλά με ενοχλούσε η αδιόρατη θολερότητα των χαρακτήρων. Το έβγαλα αμέσως

harrygrath said...
Εχει κανεις εμπειρια απο σοφτγουεαρ αναγνωρισης ομιλιας ?


Απογοητευτικές από τα αγγλόφωνα προγράμματα, ιλαρές από το ελληνικά.

Ο ελληνικός λογογράφος είχε πολύ γέλιο. Του υπαγορεύαμε διάφορα και γελούσαμε με το τι τύπωνε (αμάξι = αντάρα κλπ). Δεν έχω δοκιμάσει τις νεότερες εκδόσεις.

Από τα Αγγλικά προγράμματα, ο Dragon ήταν ικανοποιητικός αλλά χρειαζόταν πολύ εκπαίδευση και τελικά εκνευριζόμουν απ' τα λάθη. Λένε ότι οι νεότερες εκδόσεις είναι καλύτερες, δεν ξέρω...

Ερώτηση προς τους ειδήμονες:

Θέλω ν' αρχίσω να γράφω τυφλά. Πόσο καιρό θα χρειαστώ για να φτάσω σε ένα λογικό επίπεδο; Συνιστάτε κάποιο πρόγραμμα; (Είχα δοκιμάσει παλιά την Mavis Bacon αλλά δεν προχώρησα.)

Stavros P (isisdoros) said...

Τελικά αυτό το post κατάφερε να μαζέψει πάλι πολλούς χαμένους bloggers.Άνθρωποι
των γραμμάτων γαρ!

Η προτίμηση μου στα Georgia για πολλούς(προσωπικoύς) λόγους.

giant13 said...

ο antonius είπε,

giant13
Υπάρχει δυσκολία στην εναλλαγή λατινικής και ελληνικής γραφής;

Το τυφλό σύστημα είναι κάτι που μαθαίνεται σχετικά γρήγορα και αποδίδει τα μέγιστα. Χαίρεσαι να γράφεις! Αξίζει ο κόπος λίγων ημερών.
----------------------------

Ευχαριστώ γιά την ενημέρωση.
Και γω το προγραμματάκι του RAM έχω.

Nikos Dimou said...

Καλημέρα!


Τι κρίμα να μην μπορεί κανείς να αλλάζει γραμματοσειρές στα σχόλια!
Άντε ένα Italic και ένα αχνό Bold μπορεί κανείς να βάλει με html ρυθμίσεις...

Anonymous said...

Άλλα 2 τυπογραφικάρτ...

1

2


Υ.Γ. Απίστευτη η ευαισθησία που βγαίνει σ'αυτό το θέμα...δεν είναι περίεργο;

Καλημέρα!

Takis Alevantis said...

@rallou - καθόλου περίεργο. Το μόνο πραγματικά κοινό γνώρισμα όλων μας εδώ είναι ότι πληκτρολογούμε (τυφλά, ημίτυφλα ή σαν τον κάβουρα)γράμματα και αριθμούς που τα βλέπουμε σε μιαν οθόνη με τη μορφή που διαλέξαμε (γραμματοσειρά). Μερικοί το κάνουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ για επαγγελματικούς ή καλιτεχνικούς λόγους, ή τέλος πάντων γιατί είναι το χόμπι μας ή η νεύρωσή μας. Άραγε είναι εξαιρετικά φυσιολογικό να ασχολούμαστε με την αισθητική των απεικονιζομένων.

Αν θέλετε και λίγη ποίηση κοιτάξτε ένα παλιό μου άρθρο στο Σαμιζντάτ (γράφτηκε πριν από 10 περίπου χρόνια) ... και είναι πάντα επίκαιρο.

giorgos76 said...

Antonios Liolios υπάρχει γραμματοσειρά που αλλαζει συνεχώς όσο γραφεις.
Είναι αρκετά παλιά. Από το 1989. Έχουν βγει και άλλες από τότε.
Βασίζονται σε γεννήτριες τυχαιότητας και δεν έχουν καμιά σχέση με fuzzy logic.
Διάβασα και άλλες ανακριβειες στα σχολια όπως για τις γραμματοσειρές της Microsoft και το ClearType.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΛΙΟΛΙΟΣ said...

giorgos76 said...
...υπάρχει γραμματοσειρά που αλλαζει συνεχώς όσο γραφεις.
Είναι αρκετά παλιά. Από το 1989. Έχουν βγει και άλλες από τότε.



Ευχαριστώ για το σχόλιο. Μπορείς να μας δώσεις κάποιο σχετικό link;


Βασίζονται σε γεννήτριες τυχαιότητας και δεν έχουν καμιά σχέση με fuzzy logic.
Διάβασα και άλλες ανακριβειες στα σχολια όπως για τις γραμματοσειρές της Microsoft και το ClearType.


Προσπαθούμε όλοι να βρούμε μιά άκρη. Σαν πιο ειδικός η γνώμη σου είναι ευπρόσδεκτη και την περιμένουμε

takis vasilopoulos said...

Πολυ ομορφο ποστ..

Σας παρακολουθω

Χαιρετω την επιστροφη της Αφροδιτης :))

Γιάννης Παρτάλας said...

Latex:

http://www.latex-project.org/

Tex:

http://www.tug.org/

Word Processors: Stupid and Inefficient:

http://www.ecn.wfu.edu/~cottrell/wp.html

giorgos76 said...

Η πιο γνωστή κλασική γραμματοσειρά που αλλάζει συνεχώς είναι η Beowolf.

Η fuzzy logic ασχολειται με έννοιες που δεν προσδιορίζονται με σαφηνεια.
Π.χ. καλός, ζεστός, ψηλός, λιακάδα, οικολογος, εθνικιστής, αντισημίτης.
Χρησιμοποιείται πολύ στα πλυντήρια

:))

Nikos Dimou said...

Nα λοιπόν που γηράσκω αεί διδασκόμενος. Κάτι είχα ακούσει για TeΧ και LaTeΧ, αλλά τα είχα προσπεράσει.

Ποτέ δεν είναι αργά...

giorgos76 said...

Το ClearType υπάρχει ήδη στα XP και δε χρειάζεται να το κατεβάσεις αλλά να το ενεργοποιήσεις. Μπορείς όμως να κατεβάσεις πρόγραμμα που το ελέγχει και βοηθά να μειωθεί η θολούρα που υπάρχει σε κάποιες οθόνες
Πιο συχνά φταίει η άγνοια του χρήστη για τις σωστές ρυθμίσεις της οθόνης και όχι το ClearType. Η ποιότητα του κειμένου είναι ασύγκριτα ανώτερη όταν ενεργοποιηθει

Οι γραμματοσειρες της Microsoft κατασκευάζονται από τη Monotype. Από τις σπουδαιότερες και πιο ιστορικές εταιρείες γραφικών τεχνών στον κόσμο από το 1896.
Μόνο ψυχρές και άχαρες δεν είναι στο χαρτί

Δε χρειάζεται να είσαι ειδικός για να ξέρεις τέτοια πράγματα. Ψάξτε και λίγο στο Google ή έστω τη Wikipedia

:))

pagis said...

Το LaTex βασίζεται στο Tex, το μεγάλο πλεονέκτημα τους είναι ότι διαμορφώνουν το κείμενο πάνω σε templates που έχεις επιλεξει πχ book, article.

Η στοιχειοθεσία σε βασικές templates συνήθως είναι πάρα πολύ καλή, και δύσκολο να του αλλάξεις την διαμόρφωση. Ομως δεν είναι εύκολο στην χρήση γιατί γράφεις σαν HTML κείμενο με tags.

Αντίθετα το word και άλλοι WYSIWYG(?) επεξεργαστές κειμένου, σε αφήνουν εύκολα να γράψεις κείμενο χωρίς template που σημαίνει απλά ότι αναλαμβάνεις επιπλέον και την δουλειά της στοιχειοθεσίας ... δηλαδή περιθώρια, γραμματοσειρές, σελιδοποίηση, πίνακες περιεχομένων, βιβλιογραφία κτλπ.

ΑΝΩΝΥΜΟΣ said...

alvertos said...
Latex:
http://www.latex-project.org/
Tex:
http://www.tug.org/
Word Processors: Stupid and Inefficient:
http://www.ecn.wfu.edu/~cottrell/wp.html
---------------------------------
Να εξομολογηθώ κι εγώ κάτι: πριν αγοράσω τον πρώτο μου υπολογιστή έψαξα να δω αν υπάρχει πρόγραμμα για να κάνω τη δουλειά που ήθελα. Μετά από μερικούς μήνες ψάξιμο (το 1989 δεν υπήρχε internet) ανακάλυψα πανευτυχής ότι υπήρχε ένα τέτοιο πρόγραμμα που λεγόταν TeX. Φυσικά δεν υπήρχε στην Ελλάδα. Έψαξα και στον Ελευθερουδάκη αν υπάρχει κάποιο σχετικό βιβλίο και είδα ότι είχε ένα και μοναδικό αντίτυπο του TexBook του Donald Knuth. Το πήρα αμέσως, είδα ότι ήταν αυτό ακριβώς που ήθελα και παράγγειλα το πρόγραμμα στην Αμερική. Μου στοίχισε 130000 δρχ. Όταν το πήρα στα χέρια μου άρχισα να ψάχνω για υπολογιστή και εκτυπωτή που να σηκώνουν το πρόγραμμα αυτό και τον Ιούνιο του 1989 άρχισα να γράφω. Σε 30 μέρες είχα γράψει 50 σελίδες με αυτό το μαγικό πρόγραμμα χωρίς να έχω χρησιμοποιήσει ποτέ προηγουμένως, όχι υπολογιστή, ούτε γραφομηχανή.
Σήμερα το πρόγραμμα, τα βιβλία, οι οδηγίες είναι δωρεάν. Αξίζει να το δοκιμάσει κανείς.

athanasia said...

Έχοντας δει κείμενα TEX και κείμενα WYSIWYG (στην πιό καλαίσθητη και φροντισμένη εκδοχή τους), το TEX (για μένα) υπερέχει, αισθητικά και λειτουργικά.

Δυστυχώς, στη δική μου δουλειά, το WYSIWYG είναι μονόδρομος.

harrygrath said...

Εδω χρειαζεται Μπροκολις να κανει στατιστικη για χρησιμοποιουμενες γραμματοσειρες...

Διαβαζω για το Ντραγκον οτι ειναι #1 στην αναγνωριση.Αμα τελειοποιηθει,θα τελειωσει & η δαχτυλογραφηση.

Γενικα,η χειρωνακτικη ειναι πρωτογονισμος...

giorgos76 said...

Οι κόντρες για TEX εναντίον Word είναι σαν Mac εναντίον Wintel. Συχνά γράφονται πραγματα που δεν ισχύουν.
Στο Word γράφεις πάντα με templates. Υπάρχουν πολλά για όλα τα γουστα και χιλιάδες online. Όταν δεν διαλέγεις template χρησιμοποιείται το normal.dot που μπορει κανείς να αλλάξει κατά βούληση όπως κάθε άλλο template.
Είναι πλήρως WYSIWYG χωρίς "?". Απλά το τελικό αποτέλεσμα διαφέρει από εκτυπωτη σε εκτυπωτή. Αυτό λίγοι το ξέρουν. Εκεί τα προγράμματα typesetting υπερτερούν αλλά από πλευράς ευχρηστίας είναι δυσκολότερα για τον απλό χρήστη.

Το TEX και τα άλλα παρόμοια προϊοντα χρησιμοποιουνται παραδοσιακά κυρίως από κομπιουτεράδες και ακαδημαικους. Δημιουργηθηκαν σε μια εποχη που δεν υπηρχε Word και οι υπολοιποι επεξεργαστες κειμένου ηταν πρωτόγονοι. Από τοτε άλλαξαν πολλά και το Word κάνει σχεδον τα πάντα. Αλλά οι υποστηρικτές του TEX επιμένουν πως το Word δεν κάνει το τάδε ή το δείνα χωρις να έχουν ιδεα πόσο έχει εξελιχθει. Εκεινοι είναι που έμειναν πίσω

:))

Δεν υπάρχουν "κείμενα WYSIWYG". Το WYSIWYG είναι ιδιότητα προγραμμάτων και όχι κειμένων.

giorgos76 said...

Όποιος π.χ. ξέρει λίγο το Word με templates, styles, fields, macros κλπ. και διαβάσει το link που έδωσε ο alvertos θα φρίξει. Καταλαβαίνει πόσο πορωμενος και φανατικός είναι αυτός που το εγραψε. Είναι γεμάτο αστοχες επιθέσεις, ψεματα και λογικά λάθη.

Αυτός που το έγραψε είτε δεν ξέρει τίποτα από Word ή απευθύνεται σε άσχετους για δημιουργία εντυπώσεων. Πες πες όλο και κάτι θα μείνει. Γνωστές οι κραυγές και τα ψέματα των anti-MS. Μάλλον δε αρκούν τα πλεονεκτήματα των δικών τους προτιμησεων για να δείξουν την ανωτερότητα τους

:))

pagis said...

@athanasia

Η διαφορά του Tex με τα τους άλλους επεξεργαστές κειμένου είναι ότι κάνει διαχωρισμό περιεχομένου και στοιχειοθεσίας. Το πρόγραμμα αναλαμβάνει την στοιχειοθεσία και ο χρήστης το κείμενο.

Βέβαια το Tex δεν είναι καλό να γράψεις προσκλήσεις σε παρτυ...

Χωρίς να θέλω να κάνω διαφήμιση το scientific word, και το Lyx (www.lyx.org) πχ παρέχουν front-ends στο Tex, έτσι μπορείς να γράψεις κείμενο χωρίς να γνωρίζεις Tex.

Nikos Dimou said...

Νομίζω πως οι περισσότεροι χρήστες του Word δεν χρησιμοποιούμε ούτε το 20% των δυνατοτήτων του. Παρ' όλο που το δουλεύω πάνω από 10 χρόνια ανακαλύπτω συνεχώς καινούρια πράγματα. Ειδικά για τις templates είναι άδικο - το Word έχει περισσότερες από όσες μπορεί να χρειαστεί ακόμα και ο πιο απαιτητικός χρήστης.

giorgos76 said...

Συμφωνώ απολυτα μαζί σας κ. Δήμου. Δουλεύω κι εγώ με το Word 15 χρόνια. Από την version 2.0 για Windows 3.0. Έχω παρακολουθησει όλη την εξέλιξη του. Όποιος καταφέρει να διαβάσει όλο το manual ξέρει πως μόνο stupid και inefficient δεν είναι
Κάνει σχεδόν τα πάντα με απόλυτα δομημένο τρόπο αν θέλει κάποιος. Έχει μέχρι και frames και κείμενο που διακοπτεται και συνεχίζεται σε άλλες σελίδες, όπως στις εφημερίδες. Είναι μόλις ένα σκαλί πιο κάτω από ένα πρόγραμμα DTP. Όχι μόνο για προσκλήσεις για πάρτι

:))

Είναι ζήτημα αν υπάρχουν μια χούφτα χρήστες στην Ελλάδα που οι ανάγκες τους δεν ικανοποιούνται από αυτό. Καλύτερα να μάθουν τις παραπάνω δυνατότητες παρά ένα εντελώς νέο και δύσχρηστο σύστημα. Ακόμα και οι ακαδημαϊκοί που το σνόμπαραν το χρησιμοποιούν πλέον
Εδώ π.χ, θα βρείτε template για συγγραφή επιστημονικού άρθρου. Υπάρχουν εκατοντάδες άλλα. Έχει τόσα styles, fields και αυτοματισμούς που κάνει τη συγγραφή παιχνίδι. Δε νομίζω πως κανένα TEX, LATEX, κλπ. θα μπορούσαν να φτιάξουν τόσο δομημένο κείμενο με τόσο μεγάλη ευκολία.

Συγγνωμη αν εκανα πολλα σχόλια. Ελπιζω να ήταν διαφωτιστικά. Αρκετά για σήμερα

:))

athanasia said...

@Giorgos 76,

Ηold your horses.. :)

Προσωπική προτίμηση διατυπώσαμε ορισμένοι ως προς την εμφάνιση και τη λειτουργικότητα των κειμένων TEX. Μπορεί να σφάλλω, αλλά δεν βλέπω κανέναν εδώ να ψάχνει ευκαιρία να "χτυπήσει" την Microsoft.

Κι αρκετοί εδώ μέσα γνωρίζουμε πολύ καλά τη σημασία του καλού εκτυπωτή και τις δυνατότητες των καλών templates (ιδίως μάλιστα των "χειροποίητων-haute couture", στο normal.dot), καθότι ζούμε από και με τα κείμενα...

Υ.Γ. Μη διορθώσετε τα "κείμενα ΤΕΧ", τα λέω έτσι για λόγους "ευχρηστίας"... :)

Mε την ευκαιρία, επειδή το βλέπω κι αλλού κι είναι λάθος, academic δεν είναι "ακαδημαϊκός" είναι "πανεπιστημιακός".

ΑΝΩΝΥΜΟΣ said...

giorgos76 said...
... Από τοτε άλλαξαν πολλά και το Word κάνει σχεδον τα πάντα. Αλλά οι υποστηρικτές του TEX επιμένουν πως το Word δεν κάνει το τάδε ή το δείνα χωρις να έχουν ιδεα πόσο έχει εξελιχθει. Εκεινοι είναι που έμειναν πίσω
------------------------
Αυτό το «σχεδόν» είναι σωστό. Το ότι το ΤΕΧ κάνει κάποιο τάδε ή κάποιο δείνα καλύτερα και ευκολότερα από το Word είναι σίγουρο. Αλλά δεν υπάρχει λόγος να ανοίξουμε εδώ πόλεμο ΤΕΧ εναντίον Word.

Ein Steppenwolf said...

Μετά από πολλά χρόνια πληκτρολόγησης κοιτώντας τα πλήκτρα, έμαθα τυφλό σε μια εβδομάδα.

Αν γνωρίζετε ήδη πού πέφτει περίπου το κάθε γράμμα (που το γνωρίζετε), θα μάθετε τυφλό σε μια ώρα μέχρι μια εβδομάδα, διότι το μόνο που μένει να μάθετε είναι να χρησιμοποιείτε το σωστό δάκτυλο.

Το μόνο σοβαρό πρόβλημα είναι αν έχετε άκαμπτα δάκτυλα. Ας μη σταματούσατε το πιάνο μετά το τρίτο μάθημα! (Φίλος μου πιανίστας έμαθε τυφλό σε μια ώρα.)

Γράφω πάντα σε vim, οπότε η μόνη γραμματοσειρά που μένει διαθέσιμη είναι η Courier New. Παλιότερα που χρησιμοποιούσα MS Word 97, άλλαζα συχνά γραμματοσειρά, εδώ που τα λέμε διότι καμιά δεν ήταν και τόσο καλή.

Το Word 97 δεν έκανε για desktop publishing, οι γραμματοσειρές ήταν για οθόνη αλλά όχι για βιβλίο, οι παράγραφοι πηδούσαν σελίδες, οι προχωρημένες δυνατότητές του εξαντλούνταν γρήγορα, ενώ πολυάριθμα bugs αναδύονταν καθώς τ' αρχεία φούσκωναν: το πιο εκνευριστικό ήταν όταν οι εικόνες εξαφανίζονταν και στη θέση τους εμφανιζόταν ένα τεράστιο κόκκινο Χ. Η λύση ήταν το QuarkXpress 4 σε Mac.

Το LaTeX και το MS Word έχουν διαφορετική φιλοσοφία, απευθύνονται σε χρήστες με διαφορετικές ανάγκες (ο Knuth έγραψε το TeX απογοητευμένος απ' το επίπεδο στοιχειοθεσίας μαθηματικών εξισώσεων στα περιοδικά της Αμερικανικής Μαθηματικής Εταιρείας) και παράγουν διαφορετικά αποτελέσματα. Το LaTeX έχει steep learning curve, ενώ το Word μπορεί κανείς ν' αρχίσει να το χρησιμοποιεί αμέσως, χωρίς να το μάθει πρώτα, με σύνηθες αποτέλεσμα να μην το μάθει ποτέ σωστά. Απαίσιας εμφάνισης κείμενα είναι δυνατά και με το LaTeX, όταν κάποιος το χρησιμοποιεί λάθος.

Ο Springer απλώς ανέχεται κείμενα σε Word:

We do not encourage the use of Microsoft Word, particularly as the layout of the pages (the position of figures and paragraphs) can change between printouts.

giorgos76 said...

Δεν είπα αν το TEX ή το Word είναι καλύτερο ούτε άνοιξα πόλεμ. Ανέφερα μόνο πως όσα γράφτηκαν για τις μειωμένες δυνατότητες του Word είναι αβάσιμα. Ειδικά εκείνα στο κείμενο του link του alvertos. Το TEX κάνει κάποια πράγματα καλυτερα από το Word και το Word κάποια άλλα καλύτερα από το TEX. Όσο σίγουρο είναι το ένα τόσο σίγουρο είναι και το άλλο. Μακάρι να είχαμε τέλεια προγράμματα σε όλα.

Ο λόγος όμως που επανηλθα είναι άλλος. Κ. Δήμου, υποθέτω πως δεν είδατε το χυδαίο clip που έκανε link ο/η "μυστική ένωση με το παν". Διαφορετικά δε θα το περνάγατε από το moderation. Παρακαλώ να διαγράψετε το προσβλητικό του σχόλιο.

giorgos76 said...

Ein steppenwolf, σήμερα έχουμε 2007 και όχι 1997. Το Word έχει αλλάξει τέσσερις εκδόσεις από τότε. 2000, XP, 2003 και 2007. Έχει βελτιωθεί αισθητά σε πολλούς τομεις. Ο Springer δεν το συνιστά λόγω του γνωστού προβληματος με την εκτυπωση που ανέφερα σε προηγουμενο μου σχόλιο. Έχω στειλει αρκετές ακαδημαϊκές (ή πανεπιστημιακές όπως λέει η Αθανασία) εργασίες σε Word χωρίς κανένα πρόβλημα αποδοχής τους. Όπως και σε TEX. Χρησιμοποιώ και τα δύο και γνωρίζω καλά τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του καθενός.

Αλλοι είναι εκείνοι που κάνουν πόλεμο. Στο Word. Και το αδικούν πολύ το καημένο

:))

Σας ευχαριστώ πολύ κ. Δήμου για τη διαγραφή του προσβλητικού clip.

gerasimos74 said...

... Απίστευτο πόσα σχόλια προέκυψαν από ένα post για "γράμματα & στοιχεία"...

ΥΓ: Μήπως κ.Δήμου ήρθε η ώρα να βγάλετε τον προσδιορισμό main blog δίπλα από το doncat στα links του dimoutech, δίνοντας έτσι (& επισήμως) στο τελευταίο τον ρόλο που του πρέπει?

harrygrath said...

Το κλιπ ηταν στο γνωστο στυλ του Πανουση ( απο το αλβ. Banusi ) & αφορα το εθνικο αθλημα των Γκρεκων...

Εκπολιτιζομαστε...

Ηρθε στα μαγαζια βιντεοκαμερα με 34Χ οπτικο ζουμ & σταθεροποιητη,μονο Ε 150.

Θυμαμαι σαν τωρα στο Μοναχο το '76,τις καμερες σουπερ 8 της Canon σε τιμες ...αστρονομικες...

Nikos Dimou said...

gerasimos74

με 241 posts έναντι 35 του dimoutech, το doncat παραμένει main blog. Για να μην μετρήσουμε και τα σχόλια όπου το doncat είχε μέσο όρο πάνω από 300 ανά post...

harrygrath said...

Τελικα,φτουραει κατι στη Ψ/κωσταινα...

Ενας πλουσιος που τ' ακουμπαει,μπορει να φτιαξει ποδοσφ. ομαδα επιπεδου.

Eleni K. said...

Στο DOS κρατώντας ένα πλήκτρο πατημένο μπορούσες προσορινά να μεταβείς από τη μια γλώσσα στην άλλη.
Υπάρχει κάτι ανάλογο τώρα στο word?
Ευχαριστώ

Somebody961 said...

"Γράμματα και στοιχεία".

Οχι τυχαίο που ο λαός αποκαλεί έναν αμόρφωτο άνθρωπο αγράμματο ή/και αστοιχείωτο..

Γράφω αρκετά γρήγορα χωρίς να κοιτώ το πληκτρολόγιο παρά μόνον για να δώ που βρίσκεται - με το χαμό που επικρατεί στο γραφείο μου!
Με τόσα χρόνια ενασχόλησης με τους υπολογιστές και με χρήση του word από την έκδοση για dos ακόμη, έμεινα με το ..ημίτυφλο:)
Ανάλογα με το τι χρειάζεται να γράψω, χρησιμοποιώ είτε το word 2003 πλέον είτε το quark express με τις αξεπέραστες δυνατότητες, 'στησίματος' της/των σελίδων. Αν δε θέλω να περιλάβω και εικόνες, είναι μονόδρομος.
Δεν είναι τυχαία η επιλογή για ΟΛΑ τα έντυπα που κυκλοφορούν.
Πχ, μεταβλητό πάχος/ύψος και θέση στη γραμμή γράμματος ώστε να χωρέσει σε συγκεκριμένο χώρο.
Σαν το photoshop για τα γράμματα!
Τι, τυχαίο είναι που τα κείμενα στα περιοδικά τελειώνουν ακριβώς εκεί που τελειώνει η σελίδα ή το αφιερωμένο πλαίσιο?

@eleni k τι εννοείς ακριβώς;
Τότε στο dos γινόταν 'χαμός' με τα τόσα προγράμματα τύπου 'greek.com' που υπήρχαν για εναλλαγή γλωσσών.
Συμπεραίνω πως θα ήταν κάποια πρόσθετη λειτουργία κάποιου από αυτά.
Αν σε βοηθάει, στα windows μπορείς να ορίσεις αν θα είναι alt+shift ή ctrl+shift.

Yannis H said...

Όταν το ’90 έφευγα για να μείνω μόνιμα στο εξωτερικό, πήρα μαζί μου μια ελληνική γραφομηχανή. Θα χρειαζόταν στην αλληλογραφία μου με επιχειρήσεις και οργανισμούς της Ελλάδας. Σκεφτόμουν μάλιστα με περηφάνια όταν την τακτοποιούσα (δίπλα σε μια φινλανδική γραφομηχανή) ότι είμαι πολύ καλά εξοπλισμένος.

Δεν τη χρησιμοποίησα ούτε μια φορά. Το ’91 γνώρισα τους υπολογιστές - μάλιστα, στον πρώτο που έγραψα έσπασα το space, καθώς το βαρούσα... αναλογικά. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, είναι ασύλληπτο για αλλαγή γλώσσας σε ένα κείμενο να αλλάζεις μηχανή. Απλώς πατάς Alt-Shift.

Nikos Dimou said...

Kαλημέρα!

Πως μπορείτε και πατάτε alt+shift βρε παιδιά! Στραμπούληγμα είναι! Το πρώτο πράγμα που ρυθμίζω σε ένα πληκτρολόγιο είναι να ορίσω το ctrl+shift για αλλαγή γλώσσας. Είναι δίπλα, το ένα πάνω από το άλλο!

Yannis H said...

:) Καλή ιδέα... Δεν το είχα σκεφτεί!

Anonymous said...

Ερώτηση:

Ο ανθρωπος αρχισε πρώτα να μιλάει ή να γράφει;

Δλδ, πρώτα να χαράζει ή να κραυγάζει;;;

...................................

?

Nikos Dimou said...

Rallou said...
Ερώτηση:

Ο ανθρωπος αρχισε πρώτα να μιλάει ή να γράφει;

--------------------

Τι ερώτηση!

Και βέβαια να μιλάει. Ή μάλλον να μουγκρίζει με νόημα. Η γραφή ήρθε μερικές χιλιάδες χρόνια αργότερα...

Takis Alevantis said...

@nikos dimou - alt+shift vs. ctrl+shift.

Η λειτουργική προδιαγραφή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για την πολυγλωσσία (30 Ιουλίου 1992) απαιτούσε:

In order to assure that the keyboard used with a computer system supports multilingualism, the following points should be carefully verified:

a. possibility for the user to define as the primary keyboard layer one of the national keyboards or the ISO 8884 primary latin keyboard;

b. possibility to switch in a user-friendly and ergonomically correct way to supplementary keyboard layers in order to produce the special latin characters of the repertoire that cannot be reproduced on the primary level, as well as the greek and cyrillic characters of the repertoire;

c. possibility to identify at any given moment the active layer used (i.e. the script produced). (αυτό είναι το εικονίδιο στο κάτω δεξί μέρος των Windows.

Κί έτσι ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα

Anonymous said...

Άλλο το μουγκρίζω, άλλο το μιλάω...

Αλλά δεν επιμένω...απλώς νομίζω πως πάντα είχαμε έμφυτη τάση προς το γράφειν...

Πιο εύκολα σχεδιαζεις ένα ζώο παρα βρίσκεις την λέξη γι'αυτό...ή μήπως όχι!!!!

Θα το ψάξω πάντως...

Γιάννης Παρτάλας said...

1. Το Tex είναι δωρεάν - Το Word (office) δεν είναι. Βέβαια οι περισσότεροι το βρίσκουν κλεψιμέικο.

2. Το Tex δεν είναι της φιλοσοφίας WYSIWYG.

3. Το Tex είναι κατά πολύ ανώτερο στην εμφάνιση των μαθηματικών τύπων.

4. Επίσης μπορεί κάποιος να αλλάζει πολύ εύκολα το layout του κειμένου του, απλά αλλάζοντας μια παράμετρο. Αλήθεια πόσο εύκολα το κάνει αυτό το Word χωρίς να σας χαλάσει το κείμενο;

5. Έχει καλύτερη διαχείριση της βιβλιογραφίας (bibtex)

6. Τα αρχεία του είναι ASCII. Τι σημαίνει αυτό; Μεταφερσιμότητα και Compatibility. Αλήθεια τη συμβατότητα υπάρχουν μεταξύ των αρχείων doc που έχουν παραχθεί από διαφορετικές εκδόσεις του Word;

7. Έχει καλύτερο spacing -> καλύτερη ποιότητα κειμένων

=====================

Μειονεκτήματα:

Δεν έχει πολύ εύκολη διαχείριση γραμματοσειρών.

Στην αρχή κάποιος θα πρέπει να ξοδέψει λίγο παραπάνω χρόνο για να μάθει τον τρόπο γραφής. Βέβαια δεν γνωρίζω κανέναν ο οποίος γνώριζε εξαρχής πως να διαμορφώσει σε Word το κείμενο του. Αλήθεια πόσοι από εσάς ήξεραν πως να βάλουν μια μαθηματική εξίσωση στο κείμενο; Μάλλον κάποιον ρωτήσατε ή ανατρέξατε σε κάποιο βιβλίο.

==================

Αν δεν κάνω λάθος, τα βιβλία της MIT press γράφονται μόνο σε Latex2ε.


Γενικά δεν θα το πρότεινα σε χρήστες οι οποίοι γράφουν απλά κείμενα. Θα το πρότεινα σε αυτούς οι οποίοι κάνουν μεγάλες και βαριές δουλειές (π.χ. βιβλία).


Επίσης το ότι είναι λογισμικό ανοιχτού κώδικα σημαίνει ότι υπάρχει μια μεγάλη κοινότητα που το υποστηρίζει.

Το σχόλιο ότι λίγοι το χρησιμοποιούν είναι λανθασμένο και ανακριβές.

Επίσης υπάρχουν front-ends για Latex τα οποία κάνουν τη συγγραφή εύκολη.

Για όσους δεν το γνωρίζουν υπάρχει και το OpenOffice, το οποίο είναι παρόμοιο με το Office της Microsoft, και είναι εντελώς δωρεάν.

gerasimos74 said...

Αγαπημένε μας κ. Δήμου,

Μέρες που είναι (13ου μισθού...), δεν κάνετε και ένα post για τις τηλεοράσεις, να ενημερωθούμε και'μεις οι υποψήφιοι αγοραστές...

Jim said...

Φανταστείτε κύριε Δήμου ένα δυσλεκτικό παιδί που εκ φύσεως δεν μπορεί να γράψει ευανάγνωστα και ορθογραφημένα τι ψυχολογικό μαρτύριο υπομένει στο σχολείο όταν οι δάσκαλοι του επιστρέφουν το τετράδιο κατακόκκινο από διορθώσεις και συνοδευόμενο με υποτιμητικά σχόλια , ειρωνείες και black χιούμορ παρουσία των συμμαθητών του. Για αυτό το παιδί η «ανακάλυψη» των γραμματοσειρών και των κειμενογράφων είναι σημαντικότερη ακόμη και από αυτή της φωτιάς.

Προσωπικά, λόγω δουλειάς αποφεύγω τις γραμματοσειρές του συστήματος γιατί έχουν απρόβλεπτη συμπεριφορά στη διαδικασία προεκτύπωσης. Στα δικά μου έγγραφα προτιμώ την arial, με εκνευρίζει αφάνταστα η διαδικασία ανεύρεσης διαφορετικής γραφής ανάλογα με την ψυχολογική μου κατάσταση γιατί ξέρω ότι τελικά θα μείνω με το αίσθημα της λάθους επιλογής άλλωστε τα arial διαβάζονται ακόμη και από τα mac ;)

wolf said...

για rallou

οταν ο ανθρωπος γεννιεται ειναι ζωο, δεν διαφερει σε τιποτα.

ανθρωπος γινεται μεσω της γλωσσας. Η μητρικη μας γλωσσα μας κανει ανθρωπους και μας καθοριζει για μια ζωη.(ψυχαναλυση)

αν η μητρικη σου ειναι η ελληνικη εισαι ελληνας (οτι κιαν γινει στη συνεχεια)

η γραφη ερχεται πολυ μετα (5 η 6 ετων)

ειναι μια λεπτομερεια που δεν παιζει σημαντικο ρολο.(υπαρχουν αγραμματοι ανθρωποι που ζουν ωραιοτατες ζωες)

Nikos Dimou said...

gerasimos74
θα συνιστούσα να αγοράστε ένα ειδικό περιοδικό (π. χ. Hi Tech) που έχει τεστ και βαθμολογία και ανάλυση όλων των τηλεοράσεων - κι εγώ από εκεί θα έπαιρνα τα στοιχεία. Δεν έχω προσωπική πείρα και τα δικά μου εργαλεία (Home cinema κλπ.) είναι αρκετά γερασμένα.

Πάντως δύο κανόνες: α) πάρετε τηλεόραση Full HD (High Definion) με εισόδους HDMI - κι όχι αυτές που διαφημίζονται ως HD ready.

β) αγοράστε την μεγαλύτερη επίπεδη που αντέχετε και όχι CRT (πάνε αυτές). Μεταξύ LCD και Plasma υπερτερούν οι πρώτες, εκτός και αν οι Ρlasma είναι της νέας σειράς Pioneer.

Συγκρίνετε χαρακτηριστικά: αντίθεση, φωτεινότητα και κίνηση (ms), κυρίως αν θα παίζονται παιχνίδια.

Και να είναι 100Hz.

(Ε, το έκανα το ποστ...).

zizugataki said...

Κάλό μεσημέρι,

Πολύ ενδιαφέρον το post. Εμένα με ενδιαφέρουν όλα τα είδη γραφής και με το χέρι και στον υπολογιστή. (Παλιότερα στη γραφομηχανή). Από ηλεκτρικές γραφομηχανές μου άρεσε πιο πολύ η OLYMPIA από την IBM. Τη θεωρούσα πιο φιλική προς τον χρήστη.
Γράφω τυφλό σύστημα στις τρεις γλώσσες που χρησιμοποιώ και μάλιστα πολύ γρήγορα. Νομίζω ο υπολογιστής δεν με προλαβαίνει. Μου αρέσει πάρα πολύ να δακτυλογραφώ. Θα μπορούσα να ασχοληθώ με αυτό επαγγελματικά. 'Ισως επειδή μου αρέσουν οι ρουτινιάρικες δουλειες.
'Οσο για γραμματοσειρές δεν έχω καμιά αγαπημένη, κάθε φορά αποφασίζω ποια θα χρησιμοποιήσω ανάλογα με τη διάθεσή μου.
Πάντως η Times New Roman δεν μου αρέσει. 'Ισως επειδή είναι η πιο συνηθισμένη και είναι default σε πολλούς υπολογιστές.
Α, να σας πω ότι χθες αγοράσαμε έναν υπολογιστή γραφείου που έχει σκληρό δίσκο 500GB aυτόν που διαφημίζει η media markt. Δεν είναι φοβερές οι δυνατότητες αν σκεφτεί κανείς ότι πριν από κάποια χρόνια ήθελες ολόκληρο δωμάτιο με air-condition για να έχεις τη μνήμη του υπολογιστή;

sadosadist said...

Kαλησπέρα

Οι πιο ελκυστικές γραμματοσειρές είναι αυτές που βρίσκεις σχεδιασμένες στα ... εσώρουχα!

Σου λένε μόνο το όνομα του δημιουργού ή της κατασκευάστριας φίρμας.

Δεν χρειάζονται πιο πολλά. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς ΝΟΗΜΑΤΑ!

:-))

giant13 said...

gerasimos74,

Επειδή το θέμα είναι σχετικό με το επάγγελμα (ηλεκτρονικός), περίπου πριν ένα μήνα το ψαξα και γώ, γιά την αγορά TV.

Η αγορά έχει σχέση και με την χρήση που θα κάνεις.
Σε διάφορα φόρουμ που μπήκα, σημείωσα τα εξής:

Αν η διάμετρος δεν είναι πάνω από 40", η Full HD δεν υπερτερεί μιας HD ready.
Γι αυτό και δεν βγαίνουν σε μικρότερες των 37". Και τέτοιο μέγεθος έβγαλε μέχρι τώρα μόνο η sharp.
Συμβαίνει μάλιστα το αντίθετο. Αν το τηλεοπτικό κανάλι δεν είναι ψηφιακό, τότε η εικόνα είναι και ελαφρότερα χειρότερη μιας HD ready, επειδή λόγω της μεγάλης ευκρίνειας βγαίνουν τα κουσούρια του τηλεοπτικού σήματος.
Αν δεν παίζεις dvd blueray, συμβαίνει πάλι το ίδιο.
Στα απλά dvd, δεν υπάρχει διαφορά.
Τώρα το μέγεθος οθόνης, εξαρτάται ανάλογα της απόστασης που βλέπεις.
Παράδειγμα: H ιδανική απόσταση είναι 4 Χ την διάμετρο.
Δηλαδή μια TV 40", εχει διάμετρο 40" Χ 2,54 εκ.= 101,6 εκ. Αρα η ιδανική απόσταση είναι 4 μέτρα.
Ενα άλλο θέμα είναι το μέγεθος εικόνας. Το 90% των σταθμών εκπέμπουν σε 4:3, επομένως αν δεν θέλει κάποιος να τα βλέπει παραμορφωμένα, πρέπει να υπολογίσει και αυτό.
Η δική μου ενω είναι 32", σε κανονική προβολή περιορίζεται σε λιγότερο από μια 28" κλασσική.

gerasimos74 said...

... τόσο ταχύτατη εκτέλεση της "παραγγελιάς" του post, δεν το περίμενα!!!

Θερμές ευχαριστίες...

Nikos Dimou said...

giant 13
τo full HD δεν αφορά το παρόν αλλά το μέλλον (που μπορεί να έρθει πιο γρήγορα από ότι φανταζόμαστε). Για τα σημερινά δεδομένα έχεις δίκιο.

Το ίδιο ισχύει και για το 16:9. Αφορά σχεδόν μόνο τα DVDs - σαν φορμά εκπομπής δεν πέτυχε. Ωστόσο οι καλύτερες τηλεοράσεις είναι σε 16:9.

Somebody961 said...

Μιας και ελαφρώς ξεφύγαμε, προσωρινά έστω, παίρνω το θάρρος και γω για τις τηλ/σεις..
Γιατί ΚΑΜΙΑ lcd από όσες έχω δει δεν γράφει επάνω της το 'πάρε με'?
Ακόμα και οι της κατηγορίας των 4-5.000€..
Ωραία τα demo που βλέπουμε στα μαγαζιά, αλλά σπίτι μου δεν θα βλέπω demo..
Γιατί η matchline 29' που έχω 12 χρόνια τώρα είναι απείρως πιο ευκρινής;
Οχι, δεν είναι επειδή οι lcd δείχνουν την κάθε λεπτομέρεια.
Τις εξοπλίζουν με 'μάπα' αναλογικό tuner;
Είναι επειδή είναι 8μπιτες και δεν έχουν όλη τη γκάμα των αποχρώσεων;
Τι?

Σορυ, αλλά όπως είπε και ο φίλος gerasimos πριν, γιορτές κ 13ος μισθός έρχεται και ...καιγόμαστε! :)

giant13 said...

O Γάτος είπε,

Ωστόσο οι καλύτερες τηλεοράσεις είναι σε 16:9.
--------------------------

Aπόλυτα σωστό. Αλλά και απ ότι γνωρίζω πάνω από 26", δεν υπάρχει πλέον LCD TV σε 4:3.

Προσωπικά την πάτησα, λόγω αισθητικής του χώρου (να μη μπουκώνει) σγόρασα μιά 32", ενώ καλή θα ήταν και μιά 37". Κάπου 12 με 15 εκ. συνολικά μεγαλύτερη.
Με αποτέλεσμα να βλέπω τα κανάλια πλην του sky σε μέγεθος 28" νορμάλ. Οσο και η CRT που αντικατέστησα.

libertarian said...

alt+shift vs. ctrl+shift

Νικητής: μηλαράκι + space :P είναι ο πιο εύκολος τρόπος, το ένα δίπλα στο άλλο οριζοντίως. Τόσο που και τον είχα υιοθετήσει και στην Amiga (Amiga key + space).

harrygrath said...

" Αν η μητρικη σου ειναι ελ..εισαι ελ.."

Οπως ο μπασκετμπωλιστας Σχορτσιανιτης...


Αν θελετε ιδεες για τον 13ο,τη βιντεοκαμερα στα Ε 150...

tk said...

ΝΔ said

Πως μπορείτε και πατάτε alt+shift βρε παιδιά! Στραμπούληγμα είναι!

εμένα προσωπικά μου βγαίνει πολύ φυσικά! επίσης επειδή χρειάζεται να το κάνω συνήθως αρκετές φορές όταν γράφω κάτι, το κάνω και πάρα πολύ γρήγορα, με τον παράμεσο και τον αντίχειρα. αυτό που αναφέρετε μου φαίνεται τρομερά δύσκολο! τελικά μου φάινεται συνήθεια είναι όλα.

bad girl said...

Εγώ θέλω να αγοράσω βιντεοκάμερα. Μου προτείνετε μια φτηνή απλή ή μια HD με σκληρό δίσκο; Αξίζουν τα λεφτά τους ή πρέπει να περιμένω μήπως πέσουν οι τιμές;

Anonymous said...

Καλές οι τηλεοράσεις, αλλά το μέλλον είναι η βιντεοπροβολή. Καμιά ιδέα για καλό και φτηνό προτζέκτορα έχει κανείς; Δε μπορώ να βγάλω άκρη με τα περιοδικά. Παρακαλώ βοηθήστε με.

Eleni K. said...

Δεν ρωτούσα αυτό. Η αλλαγή να είναι προσωρινή, όσο κρατάς το πλήκτρο πατημένο, να επιστρέφεις στην αρχική όταν το αφίνεις.

Spyros said...

Οι ακριβές TV είναι πεταμένα λεφτά. Αύριο θα βγάλουν κάτι άλλο καλύτερο και θα μας αναγκάσουν να τις πετάξουμε πάλι. Πάνε να τα κάνουν όλα όπως τα PC.

Στο μεταξύ ο μισός κόσμος πεθαίνει από την πείνα για να αλλάζουμε εμείς γκατζετάκια κάθε τρεις και λίγο και να τους δίνουμε ψίχουλα στις γιορτές για να νιώθουμε φιλάνθρωποι.

Nikos Dimou said...

zeus said...
ή πρέπει να περιμένω μήπως πέσουν οι τιμές;

---------------------------

Aν περιμένετε να πέσουν οι τιμές, δεν θα αγοράσετε ποτέ... διότι και οι τιμές θα πέφτουν συνεχώς, και νέα βελτιωμένα προϊόντα θα βγαίνουν συνεχώς... οπότε...

Η συμβουλή μου: αν μπορείτε πάρτε μία με σκληρό δίσκο.

giant13 said...

Οι βιντεοκάμερες με σκληρό δίσκο, παρουσιάζουν δύο κύρια μειονεκτήματα.
1. Εχουν μεγαλύτερη ευπάθεια στα τραντάγματα και την κακομεταχείριση.
2. Αν δεν φορμάρεις τον σκληρό, γιά οποιονδήποτε λόγο από προηγούμενες εγγραφές, και σε φουλάρει ενώ "γράφεις", τότε μένεις ξεκρέμαστος.
Ενώ miniDV η DVD τα αλλάζεις όποτε θές.
Σημαντικότερο πάντως απ όλα είναι, να εχει ανάλυση video, προσοχή όχι φωτό, αλλά video, τουλάχιστον 2 Μegapixel.
Μιά sony που έχω στο 1 mega, ενώ έδειχνε υπέροχα σε TV CRT, σε LCD 1366X768, εμφανίζει τις ατέλειες της χαμηλής ανάλυσης.

Aphrodite said...

Από πού να το πιάσω? Ηδη έχει ανέβει καινούριο ποστ... (αναστεναγμός)

@steppenwolf,

"Το μόνο σοβαρό πρόβλημα είναι αν έχετε άκαμπτα δάκτυλα. Ας μη σταματούσατε το πιάνο μετά το τρίτο μάθημα! (Φίλος μου πιανίστας έμαθε τυφλό σε μια ώρα.)"

Χίλια ευχαριστώ που μου δίνεις την ευκαιρία να γράψω για κάτι που το νομίζουμε όλοι, αλλά τελικά ισχύει κάπως αλλιώς: νομίζουμε ότι στη γραφή (τρόπο, ταχύτητα γραψίματος) και στο παίξιμο των μουσικών οργάνων, σημασία έχουν πρωτίστως τα δάχτυλα (πόσο εξασκημένα είναι).

Είναι λοιπόν θέμα του πόσο εξασκημένα είναι κυρίως τα εγκεφαλικά κύτταρα (νευρώνες, συνάψεις τους), ώστε αντί να ψοφάνε ως οφείλουν με χασμουρητό μεγάλο, να παραμένουν ενεργά δυναμώνοντας ολοένα και περισσότερο τις οδούς επικοινωνίας τους - ώστε να κάνουμε εμείς τις ταρζανιές μας.

Στο παράδειγμά μας δλδ, εκείνος που ξέρει πιάνο, έχει ήδη εν μέσω χιλιάδων ποδηλάτων στην εθνική, ένα αυτοκίνητο διασταύρωση πόρσε με suv: σε ανοιχτό δρόμο (πιάνο) σανιδώνει με χίλια, αλλά κι αν τον βάλεις σε ένα κατσικόδρομο (τυφλό σύστημα), βάζει μπρος την τετρακίνηση με αντίβαρο (λέμε τώρα!) και πάει κι από κει μια χαρά και γρήγορα!

Το μηχάνημα είναι ήδη εκεί, καλωδιωμένο κι έτοιμο, οπότε απλώς αλλάζει το ζητούμενο, γι'αυτο και η ευκολία. Συν το learning effect που είναι πολύ πιο έντονο - αλλά να μην το επεκτείνω εκεί και το πάω και στα μαθηματικά και πώς σχετίζονται όλα αυτά ως δεξιότητες, θα το ξημερώσουμε (κάποιο επόμενο ποστ ίσως?!)

Οχι βέβαια ότι τα γυμνασμένα δάχτυλα δεν βοηθάνε, ή η αντίληψη μέσω ματιού, όλα παίζουν ρόλο - κι ο Λιόλιος θα βρει και την βιβλιογραφία δια τα ανωτέρω to back me up, είναι η ώρα δύσκολη...
:))))

Επανέρχομαι

Aphrodite said...

Δεν είπαμε τίποτα και για το τόσο χρήσιμο κι όμως μόνίμως παραμελημένο ampersand "&", που:

"... is both a ligature (two letters printed as a unit) and logogram (a single character representing a word) because it combines the letters “e” and “t“ to form “et,“ the Latin word for “and.“".

Και μάλιστα είναι έξοχο έδαφος για διαφορετικές μορφές αναλόγως γραμματοσειράς, πολύ περισσότερο από το "i" ας πούμε.

Κάτι τέτοια trivia έχει εδώ, αλλά και στο typographic glossary.

Μην ξεχνάτε επίσης πως ακόμη και το πιο τρελλό font, hairy typograph (ορίστε?!), έχει από πίσω ανθρώπους που με το κλασικό μολύβι πάνω στο κλασικό χαρτί σχεδιάζουν με μοναδικό τρόπο γραμματοσειρές.

Οσο κι αν το graphic design σε υπολογιστές θα μας προμηθεύει όλες τις γραμματοσειρές του μέλλοντος, με τρόπους και αποτελέσματα που ούτε καν θα μπορούμε να τα φανταστούμε (fuzzy logic, μόνο η αρχή!), τα μολυβένια σκίτσα στο χαρτί θα συγκινούν πάντα.

(κουνήθηκε η οθόνη, ανάπνευσε ή μου φάνηκε?!)

Ξαναεπανέρχομαι!

Aphrodite said...

Για τηλεοράσεις, το 16:9 δουλεύει με ΣΚΑΙ και dvd (σόρρυ, δορυφορικά δεν έβαλα, και να τα είχα, χρόνος μηδέν για να τα ξεκοκκαλίζω).

Από κει και πέρα, για τα υπόλοιπα ελληνικά κανάλια, από το 16:9 πρέπει συνεχώς να κάνεις διορθώσεις με το τηλεκοντρόλ, εκτός αν θες να τους βλέπεις όλους κοντόχοντρους...

Και κάτι που βολεύει και συμφέρει: επίπεδη οθόνη με media center, ασύρματο πληκτρολόγιο και mouse - κατεβάζεις τα κέρατά σου κιόλας, βλέπεις σε τεράστια οθόνη όταν γράφεις ή μπλογκάρεις, οπότε κανεις παπάδες σε σχέση με την οθόνη του pc, αλλά θέλει φυσικά καμμιά ...10αριά αντι-ιικά επάνω, γιατί αν κολλήσει ιό το σύστημα, δεν έχεις καν τηλεόραση!

Ξανα-ματαεπανέρχουμι

Aphrodite said...

@sadosadist,

(θά'σκαζες!)

"Οι πιο ελκυστικές γραμματοσειρές είναι αυτές που βρίσκεις σχεδιασμένες στα ... εσώρουχα!

Σου λένε μόνο το όνομα του δημιουργού ή της κατασκευάστριας φίρμας.

Δεν χρειάζονται πιο πολλά. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς ΝΟΗΜΑΤΑ!

:-))"

Είναι επίσης το καλύτερο αντισυλληπτικό: όπως λέει η κόρη του Calvin Klein, με το που βλέπει να ξεπροβάλλει η χαρακτηριστική γραμματοσειρά με το ονοματεπώνυμο του πατέρα της στο εσώρουχο του άλλου, her libido goes down the drain!
:ΡΡΡΡ

Ενώ αντίθετα, υπάρχει μια άλλη γραμματοσειρά, που μπορούμε να την προσαρμόζουμε ο καθένας στις δυνατότητές του, δεν θα χαθεί ποτέ όσο υπάρχουν πάρτυ (άνιμαλς) και λειτουργεί ως παρασύνθημα...

(και μη μου πείτε ότι δεν ξέρετε πώς φτιάχνουμε αυτά τα γράμματα με τα χεράκια μας στον αέρα!)

(Γάτε δεν παραδίδουμε ιδιαίτερα σε όσους δεν ξέρουν/εις, εδώ είναι σοβαρό τεκνο-μπλογκ!)

Σταυρωτά φιλιά στην παρέα λοιπόν, group hug σε ΟΟΟΟΟΛΟΥΣ και πάμ'παρακάτω!

(κλειδώνω ή να το κάνει καλύτερα η elinor? Αντε να μαζευτούν κι οι υπόλοιποι ρε παιδιά, ακόμη κι ασθενείς κι οδοιπόροι να είναι αυτή την εποχή!)

gravoura said...

Θα μου επιτρέψεις Αφροδίτη μου, αφού πρώτα σε καλωσορίσω θερμά, να «ξεκλειδώσω» το θέμα για να γράψω τα δικά μου βιώματα. (΄Ελειψα ταξίδι και με την επιστροφή μου ενθουσιάστηκα από το θέμα, την παρουσία πολλών φίλων από τα παλιά, καλώς σας βρήκαμε. Εντυπωσιακή και η γενική χαρά των συμμετεχόντων. ΄Ετσι να συνεχίσουμε).

ΝΔ, είμαστε από τους λίγους που έχουμε εμπειρία από χειροκίνητες γραφομηχανές. Τα δακτυλάκια μου δεινοπάθησαν τότε, στην προσπάθεια να μάθω να πληκτρολογώ σε τυφλό σύστημα. Δεν ήταν λίγες οι φορές που τα γρατσούνισα από τα κενά που άφηναν τα πλήκτρα, αφού τα αμάθητα ακόμα δάκτυλα δεν στόχευαν σωστά. Και φυσικά έπρεπε να έχουμε δύο γραφομηχανές, ελληνική και λατινική. Για να διορθώσεις δε το λάθος έπρεπε να παρεμβάλεις μεταξύ του πλήκτρου και τυπωμένου γράμματος ένα ειδικό χαρτάκι, να πληκτρολογήσεις ξανά το λανθασμένο για να το σβήσει και μετά να γυρίσεις ένα διάστημα πίσω και να πατήσεις το σωστό.

Μέχρι τη μεγάλη επανάσταση της ΙΒΜ με τις ηλεκτρικές, και τις σφαιρικές μπαλίτσες. ΄Ανεση, με ένα κλικ απασφάλιζες την ελληνική και έβαζες την λατινική. Μεγαλείο. Και είχες και 3-4 μπαλάκια με διαφορετικές γραμματοσειρές. Μόνο που ήθελε προσοχή μη σου πέσουν κάτω και σπάσει έστω και ένα δοντάκι στη βάση τους. ΄Ηταν πια άχρηστες. Τι μου θυμίσατε τώρα!!!

Οι προτιμήσεις μου σε φιλική επικοινωνία είναι η γραφή με Comic Sans MS γιατί μοιάζει με χειρόγραφη. Για γενική χρήση η Arial. ΄Οσο για γραφή με το χέρι, ένα σας λέω, πως για να γράψω καμιά δεκαριά κάρτες λόγω των εορτών, μ’ έπιασε απελπισία και το ανέβαλα συνέχεια.

Θυμήθηκα το βιβλίο «Δέκα μύθοι και μια ιστορία» του Νίκου Παπανδρέου, όπου περιγράφει τις εντυπώσεις του σαν παιδί, όταν η γιαγιά του προσπαθούσε να του μάθει το ελληνικό αλφάβητο. Παραθέτω μικρό απόσπασμα.

…΄Εμαθα πως το κάθε γράμμα έχει τη δική του προσωπικότητα. Το γράμμα λάμδα έχει δυο πόδια που κρέμονται προς τα κάτω. ΄Ενα σωστά σχεδιασμένο λάμδα είναι κάτι το υπέροχο, ένα όμορφο τριγωνομετρικό σχήμα. Φαντάσου το λάμδα σαν ένα ανθρωπάκι που γέρνει προς τα πίσω και σχεδιάζεις το πρώτο του πόδι λίγο κοντύτερο από το δεύτερο. Το λάμδα νιώθει άσχημα που είναι τόσο όμορφο και γι’ αυτό το σχεδιάζουμε με το κεφάλι ελαφρά σκυμμένο και με τα χέρια στις τσέπες. Αν πιάσεις το λάμδα από το κεφάλι, το ανασηκώσεις και το κουνήσεις ελαφρά σαν καμπανάκι, θα τα’ ακούσεις να κουδουνίζει, «ουλ, ουλ, ουλ», λέει. Φανταζόμουν τον εαυτό μου σαν το λάμδα, με τα χέρια στις τσέπες και το κεφάλι σκυμμένο.

Το βήτα ήταν σαν έγκυος δώδεκα μήνες το χρόνο και το πι σε σχήμα σπιτιού, γιατί μόνο κάτι τόσο στέρεο μπορούσε να στεγάσει την εξίσωση της περιφέρειας του κύκλου, ένα σχήμα που ερέθιζε πολύ τη φαντασία των αρχαίων Ελλήνων. Το ψι ήταν σαν την τρίαινα του Ποσειδώνα, ένα καθαρά αντρικό γράμμα, ένα γράμμα που μ’ αυτό μπορούσες να καμακώσεις ψάρι. Πρέπει ν’ ανοίξεις το στόμα σου για να αισθανθείς το κεφαλαίο ωμέγα, το μακρόσυρτο ωωωω σ’ αντίθεση με το κοφτό, λαχανιασμένο αδελφό του, το όμικρον, που το προφέρεις με ένα απαλό στρογγύλεμα των χειλιών. Αισθάνεσαι το στόμα σου ν’ αλλάζει σχήμα από γράμμα σε γράμμα. Υπήρχε το λεπτεπίλεπτο δέλτα και το εριστικό ήτα. Το μικρό γάμα ήταν ένα ψαλίδι, ενώ το κεφαλαίο του έμοιαζε με αγχόνη. Το έψιλον ήταν ένα πολύ εύθραυστο γράμμα, ένα γράμμα που μοιάζει να λυπάται για τους δύο ημιτελείς του κύκλους, αλλά και απόκτημα που κάθε λέξη θα καμάρωνε να το περιλαμβάνει στο ρεπερτόριό της, γιατί δείχνει πολύ όμορφο…….

Ο δικός μας Andy όμως ζωγράφισε με το κείμενό του.

Ein Steppenwolf said...

Nikos Dimou hat gesagt...

Rallou said...
Ερώτηση:

Ο ανθρωπος αρχισε πρώτα να μιλάει ή να γράφει;

--------------------

Τι ερώτηση!

Και βέβαια να μιλάει. Ή μάλλον να μουγκρίζει με νόημα.


Εξαίρεση μπορεί ν' αποτελεί ο Christie Brown, αν τα διαδραματιζόμενα στην ταινία "Το αριστερό μου πόδι" όντως συνέβησαν.

giorgos76 hat gesagt...

Ein steppenwolf, σήμερα έχουμε 2007 και όχι 1997.


Όντως, γι' αυτό ακριβώς μίλησα για Word 97 και όχι για "Word" γενικώς και αορίστως.

Aphrodite hat gesagt...

νομίζουμε ότι στη γραφή (τρόπο, ταχύτητα γραψίματος) και στο παίξιμο των μουσικών οργάνων, σημασία έχουν πρωτίστως τα δάχτυλα (πόσο εξασκημένα είναι).

Είναι λοιπόν θέμα του πόσο εξασκημένα είναι κυρίως τα εγκεφαλικά κύτταρα (νευρώνες, συνάψεις τους)


Είναι αυτό διαπιστωμένο; Ακούγεται πολύ ενδιαφέρον.

Παρεμπιπτόντως, όταν διάβασα ότι ξέρεις τυφλό απ' τα 14, ο νους μου πήγε στα σεντόνια. "Έτσι εξηγείται", σκέφτηκα...

Το σωστό να λέγεται said...

Δανεικό και καλό:

Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΕΝΟΣ ΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟ ΠΡΟΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΤΕΛΕΙΣ ΤΟΥ:


Αύριο το βράδυ περί τις 20.00 ο κομήτης του Χάλλεϋ θα ειναι ορατός στην περιοχή μας, γεγονός το οποίον συμβαίνει μόνο μία φορά κάθε 75 χρόνια. Οι άνδρες, με στολή ασκήσεων, να βρίσκονται συγκεντρωμένοι στον χώρο συγκεντρώσεως του τάγματος οπου θα τους εξηγήσω το σπάνιο αυτό φαινόμενο.
Σε περίπτωση βροχής, δεν θα μπορούμε να δούμε τίποτε, οπότε συγκεντρώσατε τους άνδρες στο αμφιθέατρο και θα τους δείξω ταινίες του φαινομένου.

Ο ΕΠΙΤΕΛΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΟΧΑΓΟ:
Κατά διαταγή του Διοικητού, αύριο περί την 20.00, ο κομήτης του Χάλλεϋ θα εμφανιστεί πάνω από τον χώρο συγκεντρώσεως του τάγματος. Αν βρέξει συγκεντρώστε τους άνδρες έξω με στολή ασκήσεων και φέρτε τους με βήμα στο αμφιθέατρο, οπου θα λάβει χώρα το σπάνιο αυτό φαινόμενο, κάτι που συμβαίνει μια φορά κάθε 75 χρόνια.


Ο ΛΟΧΑΓΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΔΙΜΟΙΡΙΤΕΣ:
Κατά διαταγή του Διοικητού, με στολή ασκήσεων περί τις 20.00 αύριο το βράδυ, το φαινόμενο του κομήτη του Χάλλεϋ θα εμφανιστεί στο αμφιθέατρο. Σε περίπτωση βροχής στο χώρο συγκεντρώσεως του τάγματος, ο Διοικητής θα δώσει αλλη διαταγή, κάτι το οποίο συμβαίνει μιά φορά κάθε 75 χρόνια.


Ο ΔΙΜΟΙΡΙΤΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΟΧΙΑ:
Αύριο περί τις 20.00 ο διοικητής θα εμφανιστεί στο αμφιθέατρο με τον κομήτη του Χάλλεϋ κάτι το οποίο συμβαίνει κάθε 75 χρόνια. Αν βρέξει, ο Διοικητής θα διατάξει τον κομήτη στο χώρο συγκεντρώσεως του τάγματος.


Ο ΛΟΧΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΙΜΟΙΡΙΑ: Αν βρέξει αύριο περί τις 20.00, ενα φαινόμενο, ο 75χρονος Στρατηγός Χάλλεϋ, συνοδευόμενος απο το Διοικητή, θα διασχίσει οδηγώντας τον κομήτη του, στο χώρο συγκεντρώσεως του τάγματος, με στολή ασκήσεων.


ΔΥΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ:
Αύριο θα περάσει ο Διοικητής σαν κομήτης , καβάλα σε μια μιά Χάρλεϋ, και άν βρέχει θα φοράει στολή ασκήσεων!


Υ.Γ.
Τον ταγματάρχη τον λέγαν Καμπούρη και από τότε έμαθε πόσο σημαντικά είναι τα γράμματα.

Mου θυμίζει από το πόσο διαφορετικά καταλήγουν μερικά posts από το αρχικό θέμα.

Aphrodite said...

Μισό, παράκαμψη, αλλά θα τα ενώσω στο τέλος:

@steppenwolf,

Σε περίληψη εδώ το θέμα μας:

"Apparently, piano instruction helps to hardwire the brain in such a way that children are better able to visualize and transform objects in space and time. Playing music involves mathematical concepts such as counting time, understanding intervals, ratios, fractions, proportions. Musical training appears to help children to grasp concepts basic to proportional math. Proportional math is usually introduced during the sixth grade, and has proved to be enormously difficult to teach to most children using the usual language-analytic methods".

Απο κει και πέρα, όπως λέει εδώ,

"Contrary to what your music teacher told you, it does not take decades of piano practice to learn to play phrases on the piano without looking at your fingers. A brain map linking finger movements with particular notes begins to form within minutes of starting training"

(προφανώς, δε σταματάμε ποτέ να μαθαίνουμε, αλλά φυσικά όσο πιο εξασκημένοι είμαστε σε κάτι όπως λέει εδώ, τόσο το καλύτερο!)

"Τhe exchange of particular "musical performance" neural data flows more freely between the cortical areas of the brain in the more adept and well-trained brain."

Από λινκς πάντως, ένα κάρο, ενδεικτικά εδώ, εδώ κι εδώ.

Oπότε (έλα και το extrapolation!) και το να πληκτρολογούμε κάνει εγκεφαλο-αερόμπικ, οπότε θα είμαστε λίγο πιο "έτοιμοι" να ξεκινήσουμε πιάνο, από κάποιον που δουλεύει τον κασμά π.χ.

(εκτός αν είναι οικονομικός μετανάστης πρώην σολίστας ας πούμε και φάμε τη γλώσσα μας!).

---

Καλώστους όλους στο group-hug, gravoura πάρε τα κλειδιά κι άστα (όλα!) ανοιχτά, να έρθουν κι όσοι λείπουν!)
:)))))