Πως έκοψα το τσιγάρο

Από τα δεκαεπτά μου κάπνιζα. Μετά τα είκοσι έγινα βαρύς καπνιστής και μετά τα τριάντα (δουλειά! σκοτούρες!) είχα φτάσει να φουμάρω τέσσερα πακέτα την ημέρα.

Ένα πρωί, μετά από ξενύχτι, πνίγηκα στον τσιγαρόβηχα. Ορκίστηκα να μην ξαναβάλω τσιγάρο στο στόμα μου – και κράτησα τον όρκο μου. Επί μήνες όμως κυκλοφορούσα με πακέτο και αναπτήρα για να μη νιώσω τον πανικό της στέρησης.

Ένιωσα όμως τον πανικό της εξάρτησης. Η νικοτίνη δεν αστειεύεται. Την τρίτη μέρα έτρεμαν τα χέρια μου. Είχα και μία δύσκολη συνάντηση με τον πιο δύστροπο πελάτη μου.

Ήταν αδύνατο να αντέξω. Ζήτησα συγγνώμη, έφυγα από την συνάντηση και ξαναγύρισα σε δέκα λεπτά με καπνοσακούλα και τσιμπούκι.

Το τσιμπούκι στάθηκε το όχημα της αποτοξίνωσης. Επί δύο χρόνια τραβιόμουνα με αυτό – ξόδεψα και αρκετά για ωραία straight briars από τον Dunhill.

Κάποια στιγμή βαρέθηκα τον μπελά (πίπες, σακούλες, καθαριστήρια, σκαλιστήρια) και το παράτησα. Δεν μου έλειψε καθόλου – είχα εντελώς αποτοξινωθεί.

Ε, λοιπόν, το dimoutech έπαιξε τον ρόλο της πίπας. Με βοήθησε να αποτοξινωθώ από τα blogs. Ελπίζω και σας…



Υ. Γ. Με την ευκαιρία έβγαλα τις πίπες μου από το ντουλάπι, τις ξεσκόνισα και τις φωτογράφησα. Είχα να τις δω 35 χρόνια. Μερικές από τις καλύτερες τις έχω χαρίσει – αλλά κι αυτές που έμειναν είναι όμορφες. (Να τις βλέπεις…).

Wheeeee! Wii!

Αυτή είναι η νέα θαυματουργή παιχνιδοκονσόλα Wii της Nintendo. Έχει σπάσει ρεκόρ πωλήσεων και έχει αλλάξει τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων ΚΑΘΕ ΗΛΙΚΙΑΣ.

Ποιο είναι το βασικό χαρακτηριστικό της; Ότι στο χειριστήριό της δεν πατάς κουμπιά (έχει και από αυτά) αλλά το χρησιμοποιείς σαν προέκταση του χεριού σου. Κουνάς το χέρι, το μπράτσο και όλο το σώμα και η κίνησή σου μετατρέπεται σε κίνηση του παιχνιδιού. Έτσι, για να παίξεις τέννις, χρησιμοποιείς το χειριστήριο σαν ρακέτα και κάνεις τις κινήσεις που θα έκανες στο γήπεδο - οι οποίες με ακρίβεια μεταφράζονται στην οθόνη. Υπέροχο σύστημα άσκησης!

Στην πρωτη φωτό βλέπετε με την σειρά από αριστερά τον εξοπλισμό: Δύο χειριστήρια (το ένα είναι έξτρα, όπως και η βάση φόρτισης) ένα nunchuck (χειριστήριο όταν παίζεις με δύο χέρια - όπως μποξ) η κονσόλα και τα καλύμματα των χειριστηρίων. Εκτός από την σχισμή που παίρνει το δίσκο υπάρχει μπροστά και ένα πορτάκι. Πίσω του κρύβεται μία υποδοχή για κάρτα SD και μπορείς από εκεί να δεις στην οθόνη ταινίες ή φωτογραφίες. Πάνω από την κονσόλα είναι η κεραία που συλλαμβάνει τις κινήσεις.

Όταν ανοίξεις την τηλεόραση στο κανάλι του Wii βλέπεις την αρχική οθόνη. Πάνω αριστερά εμφανίζεται οποιος δίσκος έχεις τοποθετήσει. (Εδώ κανείς) Τα άλλα τετράγωνα παραπέμπουν σε άλλες δυνατότητες για τις οποίες, παρακάτω.

Μπορείς να διαλέξεις το πρόσωπο με το οποίο θα ταυτίζεσαι στην οθόνη (λέγεται Mii). Mπορείς ακόμα και να το ζωγραφίσεις εσύ, όπως θέλεις. Σου δίνονται όλα τα ζωγραφικά εργαλεία. Επίσης όποτε χρειαστεί βγαίνει στην οθόνη πληκτρολόγιο και γράφεις με το χειριστήριο.

Η κονσόλα έρχεται με ένα δίσκο που περιέχει πέντε παιχνίδια: Τέννις, μπόουλινγκ, γκολφ, μποξ, μπέιζμπολ. Αν αγοράσετε το δεύτερο χειριστήριο (αλλιώς θα παίζετε μόνο εναντίον του κομπιούτερ) σε ειδικό πακέτο, παίρνετε άλλα έξη. Κι από κει και πέρα the sky is the limit - αρκεί να αντέχει η τσέπη σας. (Μπορείτε να παίζετε και τα παιχνίδια του Game Cube).

Το κόστος της κονσόλας είναι 200-250€ (το Media Markt είχε μία προσφορά με 190) και των παιχνιδιών 40-50€. Τα γραφικά στα τζάμπα παιχνίδια είναι στοιχειώδη αλλά στα αγορασμένα πολύ καλύτερα. Οι ήχοι είναι πολύ ρεαλιστικοί και στα μεν και στα δε. Από τα έξτρα παιχνίδια έχω δοκιμάσει το πινγκ πονγκ (άψογο) τα ολυμπιακά αθλήματα του Mario και ένα με πτήσεις, αεροπορικά ακροβατικά και αερομαχίες.

Τα μεγάλα νέα: Αν έχετε ασύρματη σύνδεση η κονσόλα συνδέεται πανεύκολα με το Internet. Με τον τρόπο αυτό γίνονται και οι αναβαθμίσεις του λογισμικού. Προς το παρόν υπάρχουν 3 κανάλια: News Channel, Shopping Channel και Weather Channel. Εδώ βλέπετε χθεσινή εκπομπή του News Channel. Δεν βρήκα ακόμα την δυνατότητα διαδικτυακού παιχνιδιού όμως δεν έχω διαβάσει ολόκληρο το manual (πολλές σελίδες!).

Εδώ είναι η εικόνα ενός παίκτη (Mii): λέγεται Nick αλλά δεν είμαι εγώ - είναι ο συνονόματος ανεψιός μου, που ζωγράφισε έτσι τον εαυτό του.

Και κλείνω με μία εικόνα από το αγαπημένο παιχνίδι του Andy, ο οποίος, όπως μαθαίνω, χτυπάει το παγκόσμιο ρεκόρ σε πόντους...

Υ. Γ. Περιττό να σας πω ότι μετά από μία ώρα παιχνίδι Wii είσαι κάθιδρος και την άλλη μέρα πιασμένος. (Άντε να μου ξαναπουν για τα καθιστικά ηλεκτρονικά παιχνίδια!). Απαραίτητο: να υπάρχει ελεύθερος χώρος (γύρω στα 2Χ2μ. για κάθε άτομο) σε απόσταση 2 μ. από την κεραία.

Η επιστροφή του turbo

Όλοι όσοι στο παρελθόν είχαμε οδηγήσει αυτοκίνητα με στροβιλοσυμπιεστή (turbo) ξέραμε πως τα χαρακτηριστικά τους ήταν σαφέστατα. Και να μην ήξερες τι υπήρχε κάτω από το καπό, θα το μάντευες με την πρώτη επιτάχυνση.

Πρώτα θα ένιωθες την μεγάλη τους ιπποδύναμη και την ακόμα μεγαλύτερη ροπή – εντελώς δυσανάλογες με τον κυβισμό του κινητήρα.

Αλλά η δύναμη θα ερχόταν απότομα, μετά από ένα δισταγμό (turbo lag – αδρανειακή υστέρηση) που στα παλιότερα μοντέλα την χαρακτηρίζαμε «κλωτσιά» ή «μπότα». Ήταν τόσο ξαφνική που, αν δεν ήξερες, μπορούσες να χάσεις τον έλεγχο.

Τέλος το άλλο γνώρισμα ήταν η ταχύτητα με την οποία έτρεχε ο δείκτης του ρεζερβουάρ. Σχεδόν σαν το ταχύμετρο… Μεγάλες φαγάνες τα τούρμπο – όλο στα βενζινάδικα ήσουνα και η τσέπη άδειαζε σαν το ντεπόζιτο.

Εδώ και πέντε μέρες οδηγώ ένα αυτοκίνητο που, ενώ έχει τούρμπο, δεν παρουσιάζει κανένα από αυτά τα χαρακτηριστικά. Είναι ιδιαίτερα οικονομικό, επιταχύνει ευθύγραμμα από τις πιο χαμηλές στροφές και ενώ είναι γρήγορο, η δύναμή του εκδηλώνεται με πολιτισμένο, ήπιο και αθόρυβο τρόπο.

Πρόκειται για έναν εκπρόσωπο της νέας γενεάς των τούρμπο – των αποκαλούμενων light pressure ή απλώς light turbos. Τα τούρμπο αυτά, γέννημα των πετρελαιοκινητήρων (που τώρα πια χρησιμοποιούν σχεδόν όλοι υπερσυμπιεστή), είναι μικρά και αφάνταστα γρήγορα. Μπορεί να φτάσουν και τις 250 000 στροφές ανά λεπτό. Η κατασκευή τους έγινε δυνατή από την επινόηση νέων υλικών που αντέχουν σε θερμοκρασίες μέχρι 1000 βαθμούς και νέων συστημάτων λίπανσης και ψύξης. Λόγω μεγέθους και ταχύτητος οι στροβιλοσυμπιεστές αυτοί εργάζονται από τις χαμηλές στροφές και επιδρούν περισσότερο στην ροπή παρά στην ιπποδύναμη. Η μαζική παραγωγή τους για τους πετρελαιοκινητήρες τα έκανε προσιτά και αξιόπιστα. Έτσι η μεταφορά και προσαρμογή τους στους βενζινοκινητήρες ήταν μία απλή υπόθεση.

Απλή… σαν το αυγό του Κολόμβου. Έπρεπε κάποιος να το σκεφθεί. Το έκανε πρώτη στα μικρά κυβικά η Volkswagen. (Η Saab είχε προηγηθεί στα μεγάλα κυβικά, χωρίς να προχωρήσει περισσότερο).

Αποτέλεσμα: ο τετραγωνισμός του κύκλου! Οι κινητήρες αυτοί επιτυγχάνουν ΚΑΙ μεγαλύτερη οικονομία – ΚΑΙ χαμηλότερες τιμές CO2 – ΚΑΙ μεγαλύτερη ροπή – ΚΑΙ (οριακά) καλύτερη ιπποδύναμη.

Π. χ. ο κινητήρας του αυτοκινήτου που οδηγώ (Renault Twingo GT) έχει 1149 κ. ε. Αποδίδει 100 ίππους (και σε overboost 110) η ροπή του είναι 14.8 Kgm/3000rpm, έχει εκπομπές CO2 140 γρ/χλμ και καταναλώνει κάτω από 6 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα. Κι αυτά για ένα όχημα που επιταχύνει 0-100 σε 9.7 δεύτερα και έχει ανωτάτη ταχύτητα 190 χλμ/ώρα.

Στην διαφήμισή της η Renault λέει ότι έχει την ιπποδύναμη ενός κινητήρα 1400 κ.ε. την ροπή ενός 1600 και την κατανάλωση ενός 1200. Και έτσι είναι.

Η Renault είναι η τρίτη εταιρία που χρησιμοποιεί το light turbo. Η πρώτη και πρωτοπόρος ήταν – και παραμένει – η Volkswagen. Ο κινητήρας TSi (TFSI στην Audi) 1400 κ. ε. με τρεις μορφές και ιπποδυνάμεις (122, 140 και 170 ίππων) θα περάσει στην ιστορία ως ο απόλυτος πρωτοπόρος. Ήδη τον χρησιμοποιεί σε πολλά μοντέλα (κάθε λίγο και άλλο) όλου του συγκροτήματος VAG. Σε ένα κινητήρα (335i) χρησιμοποίησε την ίδια τεχνική και η BMW.

To downsizing (σμίκρυνση) είναι προς το παρόν η μόνη λύση για να αντιμετωπίσουν οι αυτοκινητοβιομηχανίες τις προκλήσεις της εποχής: ρύπανση και προδιαγραφές της Ε.Ε. Μικρότεροι κινητήρες σημαίνει: ελαφρότερα οχήματα, μεγαλύτερη οικονομία καυσίμου και λιγότερες εκπομπές καυσαερίων (αυτά τα δύο τελευταία μεγέθη είναι ευθέως ανάλογα).

Παράλληλα, χάρη στα τούρμπο, δεν μειώνεται – αντίθετα αυξάνεται η απόδοση των κινητήρων. Φτάσαμε ένα μεσαίο σταίησιον όπως το VW Golf Variant μήκους 4,56μ. και βάρους 1300 κιλών να επιταχύνει 0-100 σε 9,4 και να καίει γύρω στα 6 λίτρα τα 100! Κι αυτά χάρη στον θαυματουργό κινητήρα 1400 TSi – 122 ίππων.

Τα τούρμπο λοιπόν επέστρεψαν δριμύτερα – και έχουμε να δούμε κι άλλες καινοτομίες όταν εξαπλωθεί ακόμα περισσότερο αυτή η τεχνολογία.

Καλά το λέω εγώ πως δεν υπάρχουν όρια στην ανθρώπινη εφευρετικότητα. Οταν βρεθεί μπροστά σε μία πρόκληση, γεννάει!

2020 - πώς;

Το "Κυριακάτικο Βήμα" έχει ένα αφιέρωμα στο μέλλον με τίτλο: "Η Ζωή το 2020". (Δυστυχώς δεν εμφανίζεται στην ψηφιακή διαδικτυακή έκδοση - αλλά υπάρχει ακόμα στα περίπτερα). Αρχίζει με ένα άρθρο του Bill Gates που προβλέπει την διάδοση της ψηφιακής τεχνολογίας και στον τρίτο κόσμο - και την πλήρη δικτύωση του πλανήτη. Η ειδική έκδοση (που σε μεγάλο βαθμό είναι μετάφραση από την Γαλλική Monde) συνεχίζει με 6 κεφάλαια. Το καθένα τους περιέχει άρθρα ειδικών (αντιγράφω τίτλους κεφαλαίων):

1."Το 2020 οι αιωνόβιοι δεν θα είναι πλέον εξαίρεση και η βιολογία θα προσπαθήσει να φτάσει σε νέα όρια: εμμηνόπαυση στα 65, θάνατος στα 160. Καλώς ήλθατε σε ένα κόσμο γηραιό, στον οποίον πιθανότατα θα είμαστε υποχρεωμενοι να δουλεύουμε ως τα 80...."

2."Επιτέλους πόλεις βιώσιμες! Το 2020 η πόλη θα εξοικονομεί ενέργεια: ανακαινισμένο η μεταμορφωμένο ιδού το σούπερ οικονομικό σπίτι και οι νέοι τρόποι φωτισμού... Βρίσκονται ήδη στα σκαριά μέσα παραγωγής αυτόνομης ενέγειας που θα ανακυκλώνουν τα πάντα και θα 'τρώνε' την ρύπανση...".

3. "Τα ταξίδια θα πρασινίσουν. Η αναγκαιότητα να μειωθούν τα καύσιμα που εκπέμπουν αέρια του θερμοκηπίου, θα μας έχει οδηγήσει το 2020 στην επινόηση νέων ειδών οχημάτων, λιγότερο ισχυρών αλλά και λιγότερο ρυπογόνων..."

4. "Η διαδικτύωση των πάντων. Το 2020 μία παγκόσμια κοινότητα θα έχει ανθίσει στο Διαδίκτυο: ο τρόπος που μαθαίνουμε, εργαζόμαστε και ζούμε θα αλλάξει ριζικά. Χάρη στα μπλογκ και τα SMS οι πολίτες του κυβερνοχώρου θα αντιπαρατίθενται και και θα κινητοποιούνται έξω από κόμματα και κυβερνήσεις. Ακόμα πιο έξυπνες συσκευές θα τεθούν στην προσωπική υπηρεσία μας και οι καταναλωτές του αύριο θα ψωνίζουν σε νέου τύπου καταστήματα...".

5. "Ο πλανήτης βαρυγκομά. Το 2020 η ανθρωπότητα θα αντιμετωπίσει την έκτη κρίση της ζωής. Ο πλανήτης θα πρέπει να θρέψει 9 δις κατοίκους. Ο κόσμος θα μοιράζεται το νερό με το σταγονόμετρο και ελλείψει πετρελαίου θα επιστρέψει στα ορυχεία: όλοι στον άνθρακα!".

Όπως βλέπετε, η ειδική έκδοση μιλάει για το μέλλον - αλλά αναφέρεται σχεδόν αποκλειστικά στην τεχνολογία. Μία ακόμα απόδειξη πως ζωή και τεχνολογία ταυτίζονται.

Το 2020, αν υπάρχω, θα είμαι 85 χρόνων. Οι συντριπτικά περισσότεροι από τους αναγνώστες αυτού του blog θα είναι πολύ νεότεροι. Πως βλέπουν το μέλλον;

Ποια τεχνολογική εξέλιξη θεωρείτε πιο πιθανή να εμφανιστεί στα επόμενα 12 χρόνια;

Και (άλλη ερώτηση) ποια εξέλιξη θα θέλατε εσείς να ζήσετε και να χρησιμοποιήσετε;

Ανώνυμα ή επώνυμα;

Καλή χρονιά σε όλους!

Θέλω να γιορτάσουμε τα δεύτερα γενέθλια μου ως blogger συζητώντας ένα θέμα που ανήκει στο χώρο της τεχνολογίας (αφορά το Internet) αλλά και της πολιτικής και της ηθικής.

Η δυνατότητα ανωνυμίας είναι η ευλογία αλλά και η πληγή του Διαδικτύου. Στηρίζει την ελευθερία της έκφρασης - αλλά και τις μεγαλύτερες καταχρήσεις της. Τα blog μου έχουν ζήσει και τις δύο όψεις του νομίσματος.

Άραγε τα ωφέλη της ανωνυμίας είναι περισσότερα από τις βλάβες που επιφέρει; Κι αν όχι, και έπρεπε να επιλέξουμε, τι θα διαλέγαμε;



Όταν το 1993 δημοσιεύθηκε στον New Yorker η διάσημη σήμερα γελοιογραφία του Peter Steiner με την λεζάντα «Στο Ιντερνέτ κανείς δεν ξέρει αν είσαι σκύλος», δεν έκανε μεγάλη εντύπωση. Ήταν ακόμα η αρχή του Διαδικτύου και πολλοί δεν ήξεραν καν σε τι αναφέρονταν.

Όμως με τον καιρό έγινε σλόγκαν, θεατρικό έργο (Nobody Knows I'm a Dog, του Alan David Perkins) αντικείμενο κοινωνιολογικών ερευνών (Morahan-Martin and Schumacher, 2000) για την ανώνυμη διαδικτυακή παρουσία δειλών, ντροπαλών, φοβικών ή και ανώμαλων ανθρώπων, όπως επίσης για το φαινόμενο της «διαδικτυακής παρενδυσίας» (το να παρουσιάζεσαι ως άτομο άλλου φύλου, ηλικίας, ή ιδιότητας) από τον David Trend. Επίσης φιλοξενήθηκε στο βιβλίο του Bill Gates: «The Road Ahead”.

Με μία φράση περιέγραψε τον συμβολισμό αυτής της γελοιογραφίας ο πιονιέρος του Διαδικτύου (usenet) John Gilmore: «σημαίνει ότι ο Κυβερνοχώρος θα είναι απελευθερωτικός, διότι γένος, ράτσα, ηλικία, εμφάνιση ακόμα και ‘σκυλότης’ (dogness), εκεί απουσιάζουν».

Αυτή βέβαια είναι η μία πλευρά της ανωνυμίας στο Διαδίκτυο. Δρα απελευθερωτικά, προστατεύει την ιδιωτικότητα, καθιστά εφικτή την προσωπική εξομολόγηση, ή την διοχέτευση πολύτιμων πληροφοριών, που τα ΜΜΕ δεν τολμούν να δημοσιεύσουν. Συχνά οι πληροφορίες αυτές αποτελούν την μοναδική πηγή ειδήσεων από χώρες με απολυταρχικά και ανελεύθερα καθεστώτα.

Η ανωνυμία, μαζί με την ευκολία της δημοσίευσης (ακόμα και ένας σκύλος μπορεί να στήσει ένα blog) έχει επιφέρει την μεγαλύτερη αλλαγή στον χώρο της δημοσιότητας μετά την εφεύρεση της τυπογραφίας. Ο κάθε πολίτης, με μία δαπάνη λίγων ευρώ το μήνα, μπορεί να γίνει «εκδότης του εαυτού του» και να έχει πρόσβαση σε χιλιάδες ή και εκατομμύρια αναγνώστες. Επίσης μπορεί να συμμετέχει σε ομάδες συζητήσεων (fora και chat), σε τόπους συνάντησης, ή σε χώρους παράλληλης ζωής (όπως το Second Life) χωρίς να αποκαλύψει την ταυτότητά του.

Η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος είναι η αρνητική: Η ανωνυμία ευκολύνει την ανεύθυνη φημολογία, τη συκοφαντία, το διαδικτυακό κουτσομπολιό, τις απειλές και τις ύβρεις. Για να μην μιλήσουμε για το Διαδικτυακό έγκλημα – που κι αυτό βασίζεται στην ανωνυμία. Αν και συχνά διογκώνεται από τα ΜΜΕ (όπως κάθε τι καινούργιο) είναι σήμερα μία πραγματικότητα: από τον χάκερ (ή μάλλον cracker όπως θα έπρεπε να αποκαλούνται οι κακοί hackers) που σπάει τους απόρρητους κωδικούς του Πενταγώνου ως τον ληστή που ανοίγει τραπεζικούς λογαριασμούς ή κλέβει πιστωτικές κάρτες. Για να μην αναφέρουμε άλλες παραβατικές συμπεριφορές που ενισχύονται από την ανωνυμία, όπως του παιδόφιλου, του νεοναζί ή του τρομοκράτη.

Το θέμα έχει, πέρα από τις νομικές, και οικονομικές διαστάσεις. Το 2007 για πρώτη φορά στην Μεγάλη Βρετανία ο διαδικτυακός εμπορικός τζίρος ξεπέρασε τον πραγματικό. Σύντομα θα αποτελεί παντού την κύρια οικονομική δραστηριότητα (όπως ήδη συμβαίνει στον χρηματοπιστωτικό τομέα). Η διασφάλιση της θετικής ανωνυμίας και η προστασία από την αρνητική, γίνονται θέματα πρώτης προτεραιότητας. Θέλουμε να προστατέψουμε έναν επενδυτή, καταθέτη ή αγοραστή να παραμείνει ανώνυμος για τους τρίτους – αλλά να απαγορέψουμε στον χάκερ ή τον ληστή κωδικών να κυκλοφορεί ανώνυμος και ανεξέλεγκτος στο Διαδίκτυο. Δύο μάλλον αντιφατικοί στόχοι!

Φυσικά και στο Δίκτυο η ανωνυμία δεν είναι απόλυτη - υπάρχουν τρόποι και μέσα να καταλυθεί. Αλλά το θέμα μου δεν είναι αυτό.

To Internet είναι ο μόνος χώρος επικοινωνίας όπου κυκλοφορούν περισσότεροι ανώνυμοι παρά επώνυμοι. Είναι σωστό αυτό; πρέπει να υπάρχει και να προστατεύεται η ανωνυμία – ή έτσι κάνουμε περισσότερο κακό παρά καλό;

Ο λόγος σε σας!

____________________________________

Y. Γ. Mη ξεχνάτε πως και στην Ελλάδα η ανωνυμία πάει στα δικαστήρια:
H υπόθεση Τσιπρόπουλου και blogme
(http://www.blogme.gr/wordpress/home.htm) δεν έληξε. Θα δικαστεί στις 18 Φεβρουαρίου 2009.